هانس فریچه ( به آلمانی: Hans Fritzsche ) ( زاده ۲۱ آوریل ۱۹۰۰ _ مرگ ۲۷ سپتامبر ۱۹۵۳ ) یک سیاستمدار آلمانی و دستیار یوزف گوبلز در دوره رایش سوم بود. وی در ۲ می ۱۹۴۵ در برلین به وسیلهٔ نیروهای ارتش شوروی دستگیر شد و در دادگاه نورنبرگ تبرئه شد.
... [مشاهده متن کامل]
وی در بوخوم در منطقه رور به دنیا آمد. در جنگ جهانی اول در ارتش آلمان خدمت کرد. پس از جنگ به روزنامه نگاری و کار در رادیو دولتی پرداخت. در ۱ می ۱۹۳۳ به حزب نازی پیوست.
وی زیر نظر یوزف گوبلز رئیس بخش رادیو بود. در سال ۱۹۳۸ به عنوان معاون آلفرد اینگمار برنت در بخش مطبوعاتی آلمان مشغول به کار شد. در می ۱۹۴۲ به کار در رادیو بازگشت و نماینده عالی سازمان سیاسی رادیو آلمان بزرگ و رئیس بخش رادیویی وزارت تبلیغات شد.
وی در آوریل ۱۹۴۵ و در روزهای آخر زندگی رهبر آلمان نازی در پناهگاه هیتلر حاضر بود. پس از خودکشی هیتلر، گوبلز تلاش کرد تا نامه ای را به دست واسیلی چویکف، فرمانده نیروهای روس در مرکز برلین برساند. در این نامه از روس ها تقاضای یک آتش بس موقتی شده بود. گوبلز این نامه را به هانس کربس داد تا آن را به دست چویکف برساند. این تلاش ناموفق ماند و گوبلز دست به تلاش دیگری نزد. در عوض ژنرال های ارتش را در یک اتاق جمع کرد و به آنان یادآوری کرد که هیتلر دستور هرگونه تسلیم را ممنوع کرده است. فریچه اتاق را ترک کرد و تلاش کرد که به دست خودش کاری انجام بدهد. او به دفترش بازگشت و یک نامه تسلیم را برای گئورگی ژوکوف نوشت. ویلهلم بورگدورف مست و عصبانی فریچه را تا دفترش دنبال کرد و از فریچه پرسید آیا او قصد دارد برلین را تسلیم کند؟ فریچه پاسخ داد که قصد این کار را دارد؛ بورگدورف فریاد زد که هیتلر تسلیم شدن را ممنوع کرده است و او به عنوان یک شهروند حق انجام چنین کاری را ندارد. سپس تفنگ خود را درآورد و تلاش کرد فریچه را بکشد اما یک تکنسین رادیو دست او را کنار زد و گلوله به سقف برخورد کرد؛ چند تن از نظامیان بورگدورف را به زور از اتاق خارج کردند و او به پناهگاه بازگشت. پس از آن فریچه دفتر خود را ترک کرد و به سمت خطوط نیروهای شوروی رفت تا پیشنهاد تسلیم شهر را به آنان بدهد.
فریچه توسط سربازان ارتش سرخ شوروی دستگیر شد. او را به مسکو منتقل کردند و در زندان لوبیانکا از وی بازجویی به عمل آمد. به گفته خود وی به محض ورود به آن جا سه دندان طلای او را از دهانش بیرون کشیدند و او را در سلولی به مساحت سه فوت مربع که خوابیدن در آن غیرممکن بود حبس کردند.
... [مشاهده متن کامل]
وی در بوخوم در منطقه رور به دنیا آمد. در جنگ جهانی اول در ارتش آلمان خدمت کرد. پس از جنگ به روزنامه نگاری و کار در رادیو دولتی پرداخت. در ۱ می ۱۹۳۳ به حزب نازی پیوست.
وی زیر نظر یوزف گوبلز رئیس بخش رادیو بود. در سال ۱۹۳۸ به عنوان معاون آلفرد اینگمار برنت در بخش مطبوعاتی آلمان مشغول به کار شد. در می ۱۹۴۲ به کار در رادیو بازگشت و نماینده عالی سازمان سیاسی رادیو آلمان بزرگ و رئیس بخش رادیویی وزارت تبلیغات شد.
وی در آوریل ۱۹۴۵ و در روزهای آخر زندگی رهبر آلمان نازی در پناهگاه هیتلر حاضر بود. پس از خودکشی هیتلر، گوبلز تلاش کرد تا نامه ای را به دست واسیلی چویکف، فرمانده نیروهای روس در مرکز برلین برساند. در این نامه از روس ها تقاضای یک آتش بس موقتی شده بود. گوبلز این نامه را به هانس کربس داد تا آن را به دست چویکف برساند. این تلاش ناموفق ماند و گوبلز دست به تلاش دیگری نزد. در عوض ژنرال های ارتش را در یک اتاق جمع کرد و به آنان یادآوری کرد که هیتلر دستور هرگونه تسلیم را ممنوع کرده است. فریچه اتاق را ترک کرد و تلاش کرد که به دست خودش کاری انجام بدهد. او به دفترش بازگشت و یک نامه تسلیم را برای گئورگی ژوکوف نوشت. ویلهلم بورگدورف مست و عصبانی فریچه را تا دفترش دنبال کرد و از فریچه پرسید آیا او قصد دارد برلین را تسلیم کند؟ فریچه پاسخ داد که قصد این کار را دارد؛ بورگدورف فریاد زد که هیتلر تسلیم شدن را ممنوع کرده است و او به عنوان یک شهروند حق انجام چنین کاری را ندارد. سپس تفنگ خود را درآورد و تلاش کرد فریچه را بکشد اما یک تکنسین رادیو دست او را کنار زد و گلوله به سقف برخورد کرد؛ چند تن از نظامیان بورگدورف را به زور از اتاق خارج کردند و او به پناهگاه بازگشت. پس از آن فریچه دفتر خود را ترک کرد و به سمت خطوط نیروهای شوروی رفت تا پیشنهاد تسلیم شهر را به آنان بدهد.
فریچه توسط سربازان ارتش سرخ شوروی دستگیر شد. او را به مسکو منتقل کردند و در زندان لوبیانکا از وی بازجویی به عمل آمد. به گفته خود وی به محض ورود به آن جا سه دندان طلای او را از دهانش بیرون کشیدند و او را در سلولی به مساحت سه فوت مربع که خوابیدن در آن غیرممکن بود حبس کردند.
