هانس برگر ( آلمانی: Hans Berger; ۲۱ مهٔ ۱۸۷۳ – ۱ ژوئن ۱۹۴۱ ) یک روان پزشک و دانشمند در زمینه فیزیولوژی اعصاب اهل آلمان بود.
وی مخترع نوار مغزی ( EEG ) یا «ضبط امواج مغز» در سال ۱۹۲۴ میلادی و کاشف امواج آلفا بود که به «امواج برگر» شهرت دارند.
... [مشاهده متن کامل]
او به دنبال یک دوره افسردگی مزمن و ابتلا به عفونت پوستی شدید، خود را در کلینیکِ محل کارش دار زد و خودکشی کرد.
هانس برگر، در سال ۱۸۷۳م، برابر با چهارشنبه، ۳۱ اردیبهشت ۱۲۵۲خ، در منطقه ای که امروز بخشی از کوبورگ در ایالت بایرن در جنوب آلمان محسوب می شود به دنیا آمد. پدر وی پزشک بود و هانس کودکی و نوجوانی را در زادگاهش در رفاه نسبی گذراند و تحصیلات متوسطه را به پایان برد. هانس که از کودکی به علم اخترشناسی علاقه داشت، پس از پایان تحصیلات متوسطه در زادگاهش در سال ۱۸۹۲م، به ایالت تورینگن رفت و مشغول تحصیل ریاضی در دانشگاه ینا شد. اما پیش از پایان سال اول از ادامه تحصیل انصراف داد و برای انجام خدمت به سواره نظام پیوست. معروف است که اسب وی در هنگام یکی از تمرینات نظامی، رم کرده و او را در مسیر عراده توپ به زمین می زند. اما ارابه ران در آخرین لحظه موفق می شود که اسبهای عراده توپ را متوقف کند و هانس را که از وحشت شوکه شده بود را از مرگ حتمی نجات دهد. گویا همزمان با این حادثه، خواهر هانس که فرسنگ ها دورتر در خانه به سر می برده است، دچار نگرانی شدیدی شده و به پدرشان اصرار می کند که با ارسال تلگراف، جویای حال هانس شود. این ماجرا چنان باعث شگفتی هانس شد که او بعدها در سال ۱۹۴۰م، نوشت که نگرانی خواهرش همزمان با حادثه، چیزی نبوده مگر یک مورد ارتباط تله پاتی که در لحظه خطر مرگبار، بین او و خواهرش که از نظر روحی با هم نزدیکی زیادی داشتند، برقرار شده است. برداشت هانس از این ماجرا و ظاهراً کنجکاوی وی برای مطالعه و کشف پایه های مادی ارتباط تله پاتی، باعث شد که هانس پس از پایان دوران خدمت نظامی، به تحصیل در رشته پزشکی بپردازد. به این ترتیب هانس در سال ۱۸۹۷م، پس از اخذ مدرک پزشکی به دستیاری اوتو بینزوانگر که یک محقق و متخصص سرشناس اعصاب و صاحب کرسی استادی دردانشگاه ینا بود، مشغول شد. هانس برگر، خود در سال ۱۹۰۱م، ابتدا از حق تدریس در دانشگاه برخوردار شد و سپس در سال ۱۹۱۲م، صلاحیت پزشک ارشد را به دست آورد و نهایتاً در سال ۱۹۱۹م، جانشین استاد خود، اوتو بینزوانگر شد. در عین حال، هانس برگر، با ۲ دانشمند سرشناس وقت در رشته اعصاب شناسی یعنی اسکار وگت و کوربینیان برادمن همکاری داشت و در مطالعه و کشف تقسیم بندی وظایف مغز، نقش داشت. در سال ۱۹۱۱م، هانس با دستیار فنی خود، بارونس «اورسولا فون بولو» ازدواج کرد. با آغاز جنگ جهانی اول، هانس به عنوان روانپزشک ارتش، در جبهه غرب مشغول خدمت شد. بعدها پس از پایان جنگ بار دیگر مشغول تحقیق و تدریس شد و در سال ۱۹۲۷م، به ریاست دانشگاه ینا برگزیده شد. اما نقطه عطف کارنامه علمی هانس برگر، در سال ۱۹۲۴م، با ثبت اولین نوار مغزی از انسان رقم خورد. اما اصطلاح «الکتروانسفالوگرافی» که توسط هانس برگر ابداع شده بود با شک و تردید و حتی تمسخر محافل علمی آن زمان مواجه شد و ۵ سال طول کشید که هانس موفق شود تا اولین مقاله خود که در آن به شرح فناوری نوار مغزی پرداخته بود را در سال ۱۹۲۹م، منتشر کند. ویلیام گری والتر، دانشمند سرشناس آمریکایی، بعد از بازدید از تأسیسات نوار مغزی در دانشگاه ینا در سال ۱۹۳۵م، نوشت:
وی مخترع نوار مغزی ( EEG ) یا «ضبط امواج مغز» در سال ۱۹۲۴ میلادی و کاشف امواج آلفا بود که به «امواج برگر» شهرت دارند.
... [مشاهده متن کامل]
او به دنبال یک دوره افسردگی مزمن و ابتلا به عفونت پوستی شدید، خود را در کلینیکِ محل کارش دار زد و خودکشی کرد.
هانس برگر، در سال ۱۸۷۳م، برابر با چهارشنبه، ۳۱ اردیبهشت ۱۲۵۲خ، در منطقه ای که امروز بخشی از کوبورگ در ایالت بایرن در جنوب آلمان محسوب می شود به دنیا آمد. پدر وی پزشک بود و هانس کودکی و نوجوانی را در زادگاهش در رفاه نسبی گذراند و تحصیلات متوسطه را به پایان برد. هانس که از کودکی به علم اخترشناسی علاقه داشت، پس از پایان تحصیلات متوسطه در زادگاهش در سال ۱۸۹۲م، به ایالت تورینگن رفت و مشغول تحصیل ریاضی در دانشگاه ینا شد. اما پیش از پایان سال اول از ادامه تحصیل انصراف داد و برای انجام خدمت به سواره نظام پیوست. معروف است که اسب وی در هنگام یکی از تمرینات نظامی، رم کرده و او را در مسیر عراده توپ به زمین می زند. اما ارابه ران در آخرین لحظه موفق می شود که اسبهای عراده توپ را متوقف کند و هانس را که از وحشت شوکه شده بود را از مرگ حتمی نجات دهد. گویا همزمان با این حادثه، خواهر هانس که فرسنگ ها دورتر در خانه به سر می برده است، دچار نگرانی شدیدی شده و به پدرشان اصرار می کند که با ارسال تلگراف، جویای حال هانس شود. این ماجرا چنان باعث شگفتی هانس شد که او بعدها در سال ۱۹۴۰م، نوشت که نگرانی خواهرش همزمان با حادثه، چیزی نبوده مگر یک مورد ارتباط تله پاتی که در لحظه خطر مرگبار، بین او و خواهرش که از نظر روحی با هم نزدیکی زیادی داشتند، برقرار شده است. برداشت هانس از این ماجرا و ظاهراً کنجکاوی وی برای مطالعه و کشف پایه های مادی ارتباط تله پاتی، باعث شد که هانس پس از پایان دوران خدمت نظامی، به تحصیل در رشته پزشکی بپردازد. به این ترتیب هانس در سال ۱۸۹۷م، پس از اخذ مدرک پزشکی به دستیاری اوتو بینزوانگر که یک محقق و متخصص سرشناس اعصاب و صاحب کرسی استادی دردانشگاه ینا بود، مشغول شد. هانس برگر، خود در سال ۱۹۰۱م، ابتدا از حق تدریس در دانشگاه برخوردار شد و سپس در سال ۱۹۱۲م، صلاحیت پزشک ارشد را به دست آورد و نهایتاً در سال ۱۹۱۹م، جانشین استاد خود، اوتو بینزوانگر شد. در عین حال، هانس برگر، با ۲ دانشمند سرشناس وقت در رشته اعصاب شناسی یعنی اسکار وگت و کوربینیان برادمن همکاری داشت و در مطالعه و کشف تقسیم بندی وظایف مغز، نقش داشت. در سال ۱۹۱۱م، هانس با دستیار فنی خود، بارونس «اورسولا فون بولو» ازدواج کرد. با آغاز جنگ جهانی اول، هانس به عنوان روانپزشک ارتش، در جبهه غرب مشغول خدمت شد. بعدها پس از پایان جنگ بار دیگر مشغول تحقیق و تدریس شد و در سال ۱۹۲۷م، به ریاست دانشگاه ینا برگزیده شد. اما نقطه عطف کارنامه علمی هانس برگر، در سال ۱۹۲۴م، با ثبت اولین نوار مغزی از انسان رقم خورد. اما اصطلاح «الکتروانسفالوگرافی» که توسط هانس برگر ابداع شده بود با شک و تردید و حتی تمسخر محافل علمی آن زمان مواجه شد و ۵ سال طول کشید که هانس موفق شود تا اولین مقاله خود که در آن به شرح فناوری نوار مغزی پرداخته بود را در سال ۱۹۲۹م، منتشر کند. ویلیام گری والتر، دانشمند سرشناس آمریکایی، بعد از بازدید از تأسیسات نوار مغزی در دانشگاه ینا در سال ۱۹۳۵م، نوشت:
