هانری مندراس ( به فرانسوی: Henri Mendras ) جامعه شناس، استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر فرانسوی ( ۱۶ مه ۱۹۲۷–۵ نوامبر ۲۰۰۳ ) بود. بنیانگذار جامعه شناسی روستایی در فرانسه بود. پدرش افسر و از خانوادهٔ بورژوازی بود. برای تحصیل به آمریکا رفت ولی پس از پایان تحصیلات به فرانسه بازگشت و در مرکز مطالعات جامعه شناسی شاغل شد که حالا در CNRS ثبت شده بود. وی سه ماه روستای دهقانی مورمون در حومه یوتا را مطالعه کرد.
... [مشاهده متن کامل]
هانری مندراس در سال ۱۹۷۹، نوعی داستان فلسفی ( سفر به سرزمین آرمان شهر روستایی ) ، جامعه شناسی روستایی را به منظور تمرکز بر دگرگونی های جامعه جهانی در مقیاس اروپایی رها کرد. این دیدگاه در واقع نتیجه تأثیر روشنگری های بیش از ۱۵ ساله دو مرد بود: ریمون آرون و برتراند دو ژوونل.
مرکز بین المللی ابی رویومونت ( ابتکار اریک دو دامپییر توسط رنه سینساولیو ) گروه های کاری کمیسیون برنامه ریزی و INSEE ( از جمله بسیاری از جامعه شناسان، ریمون آرون، گابریل لو براس و پیر بوردیو ) ، بررسی آینده به میزبانی برتراند دو ژوونل و مجله «تحلیل ها و پیش بینی ها» که توسط بسیاری از بزرگان، از ژاک دلور گرفته تا ژروم مونود، پشتیبانی می شد، نمونه های شکست خورده ای از این اندیشکده های فرانسوی هستند که هانری مندراس در تمام زندگی خود و اولین تجربیاتش را آرزوهای خود می نامد.
در سال ۱۹۷۵ اولین مدرک کارشناسی ارشد جامعه شناسی روستایی را در دانشگاه نانتر پاریس اخذ کرد.
او در فواصل فعالیت های پرشور خود، هفت اثر آموزشی را به تنهایی یا با همکاری دیگران نوشت که همگی در سال ۱۹۶۷ به همراه آرماند کالین در مجموعه مشهور «یو» منتشر شد. کتاب «عناصر جامعه شناسی» ( ۱۹۶۷ ) که پنج بار بازنشر شد، سمبل و الگوی این رشته برای دو نسل از دانشجویان گردید.
هانری مندرس دوست داشت خود را این گونه تعریف کند: فردی شکاک، خوش بین مستقل، کاملاً آزاده، سرکش به همه هوس ها بود. صمیمانه، صمیمی، رک و در عین حال متواضع، و کم حرف در مورد خودش، دارای صراحت شخصیت و کلام.
هنری مندراس دوران کودکی خود را در دهکده نوویس در آویرون، اولین بخش ؟در فرانسه گذراند. از اینرو است که این نویسنده در یادداشت های زندگی نامه اش خود را «پسر قلعه» معرفی می کند، به صمیمیت خاصی با دنیای پرورش دسترسی داشته است. از یک خانواده نظامی ثروتمند بورژوازی بود.
... [مشاهده متن کامل]
هانری مندراس در سال ۱۹۷۹، نوعی داستان فلسفی ( سفر به سرزمین آرمان شهر روستایی ) ، جامعه شناسی روستایی را به منظور تمرکز بر دگرگونی های جامعه جهانی در مقیاس اروپایی رها کرد. این دیدگاه در واقع نتیجه تأثیر روشنگری های بیش از ۱۵ ساله دو مرد بود: ریمون آرون و برتراند دو ژوونل.
مرکز بین المللی ابی رویومونت ( ابتکار اریک دو دامپییر توسط رنه سینساولیو ) گروه های کاری کمیسیون برنامه ریزی و INSEE ( از جمله بسیاری از جامعه شناسان، ریمون آرون، گابریل لو براس و پیر بوردیو ) ، بررسی آینده به میزبانی برتراند دو ژوونل و مجله «تحلیل ها و پیش بینی ها» که توسط بسیاری از بزرگان، از ژاک دلور گرفته تا ژروم مونود، پشتیبانی می شد، نمونه های شکست خورده ای از این اندیشکده های فرانسوی هستند که هانری مندراس در تمام زندگی خود و اولین تجربیاتش را آرزوهای خود می نامد.
در سال ۱۹۷۵ اولین مدرک کارشناسی ارشد جامعه شناسی روستایی را در دانشگاه نانتر پاریس اخذ کرد.
او در فواصل فعالیت های پرشور خود، هفت اثر آموزشی را به تنهایی یا با همکاری دیگران نوشت که همگی در سال ۱۹۶۷ به همراه آرماند کالین در مجموعه مشهور «یو» منتشر شد. کتاب «عناصر جامعه شناسی» ( ۱۹۶۷ ) که پنج بار بازنشر شد، سمبل و الگوی این رشته برای دو نسل از دانشجویان گردید.
هانری مندرس دوست داشت خود را این گونه تعریف کند: فردی شکاک، خوش بین مستقل، کاملاً آزاده، سرکش به همه هوس ها بود. صمیمانه، صمیمی، رک و در عین حال متواضع، و کم حرف در مورد خودش، دارای صراحت شخصیت و کلام.
هنری مندراس دوران کودکی خود را در دهکده نوویس در آویرون، اولین بخش ؟در فرانسه گذراند. از اینرو است که این نویسنده در یادداشت های زندگی نامه اش خود را «پسر قلعه» معرفی می کند، به صمیمیت خاصی با دنیای پرورش دسترسی داشته است. از یک خانواده نظامی ثروتمند بورژوازی بود.
