هانری بکرل

آنتوان آنری بکرل ( به فرانسوی: Antoine Henri Becquerel ) ( ۱۸۵۲–۱۹۰۸ ) فیزیک دان فرانسوی و یکی از کاشفان پرتوزایی بود. وی در پاریس و در خانواده ای اهل علم زاده شد. تحصیلات ش را در پلی تکنیک این شهر و مدرسهٔ «پل ها و راه ها» به پایان رساند. ۱۸۹۲، استاد موزهٔ ملّی تاریخ طبیعی پاریس شد؛ او سومین نفر از خانوادهٔ بکرل بود که به این سمت برگزیده می شد. ۱۸۹۴ ، مهندس ارشد وزارت راه و پل شد.
بکرل، ۱۸۹۶، که مشغول بررسی فسفرسانس در نمک های اورانیوم بود، پرتوزایی را کشف کرد. ۱۹۰۳، او، ماری کوری و پیر کوری، «به پاس خدمات برجسته در کشف پرتوزایی خودبه خودی»، نوبل فیزیک گرفتند. «بکرل»، واحد پرتوزایی، به نام او است. دو چاله در ماه و مریخ هم به افتخار او نام گذاری شده اند.
وی نوه آنتوان سزار بکرل، پسر آلکساندر ادمون بکرل و برادرزاده لوئی آلفرد بکرل بود.