هانْتینْگتون، اِلزوُرت (۱۸۷۶ـ۱۹۴۷)(Huntington, Ellsworth)
هانْتینْگتون، اِلزوُرت
جغرافــی دان، کاشــف، و نویسندۀ امریکایی. محور آثارش را تأثیر آب و هوا بر وراثت انسانی و تمدن تشکیل می دهد. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۱ استاد کالج فرات در ترکیه بود؛ در این سال به اکتشاف در درّه های رود فرات پرداخت. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۶ بارها به آسیای مرکزی سفر کرد. در ۱۹۰۷ تدریس را در دانشگاه ییل آغاز و کتاب نبض آسیا را منتشر کرد، که در آن نظریۀ مهاجرت های مغول و منچو درنتیجۀ تغییرات اقلیمی را مطرح کرده است. حرفۀ آموزشی او با سفر اکتشافی به فلسطین (۱۹۰۹) و بررسی های متعدد (۱۹۱۰ـ۱۹۱۳) در زمینۀ آب و هوای امریکا، مکزیک، و امریکای مرکزی به منزلۀ پژوهشگرِ بنیاد کارْنِگی، در واشینگتن دی سی، متوقف شد. در ۱۹۱۷ پژوهشگر جغرافیا در ییل شد و تا زمان بازنشستگی در ۱۹۴۵، تمام وقت خود را به جغرافیای فرهنگی و مطالعات اقلیمی اختصاص داد. آثار متنوعی دارد، اما آنچه جلب توجه می کند، علاقۀ او نسبت به تأثیر شرایط اقلیمی بر وراثت و تمدن است. رویکرد او در مطالعات جغرافیایی، که گاه آن را جبر زیست محیطی نامیده اند، به بروز این ادعا منجر شد که مردم ساکن در منطقۀ معتدل از مردم ساکن در مناطق استوایی و میانی برترند. از جمله آثار اوست: تمدن و شرایط جوّی (۱۹۱۵، چاپ دوم در ۱۹۲۴)، ویژگی نژادها (۱۹۲۴)، زیستگاه بشر (۱۹۲۷)، و محرک های تمدن (۱۹۴۵).
هانْتینْگتون، اِلزوُرت
جغرافــی دان، کاشــف، و نویسندۀ امریکایی. محور آثارش را تأثیر آب و هوا بر وراثت انسانی و تمدن تشکیل می دهد. از ۱۸۹۷ تا ۱۹۰۱ استاد کالج فرات در ترکیه بود؛ در این سال به اکتشاف در درّه های رود فرات پرداخت. از ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۶ بارها به آسیای مرکزی سفر کرد. در ۱۹۰۷ تدریس را در دانشگاه ییل آغاز و کتاب نبض آسیا را منتشر کرد، که در آن نظریۀ مهاجرت های مغول و منچو درنتیجۀ تغییرات اقلیمی را مطرح کرده است. حرفۀ آموزشی او با سفر اکتشافی به فلسطین (۱۹۰۹) و بررسی های متعدد (۱۹۱۰ـ۱۹۱۳) در زمینۀ آب و هوای امریکا، مکزیک، و امریکای مرکزی به منزلۀ پژوهشگرِ بنیاد کارْنِگی، در واشینگتن دی سی، متوقف شد. در ۱۹۱۷ پژوهشگر جغرافیا در ییل شد و تا زمان بازنشستگی در ۱۹۴۵، تمام وقت خود را به جغرافیای فرهنگی و مطالعات اقلیمی اختصاص داد. آثار متنوعی دارد، اما آنچه جلب توجه می کند، علاقۀ او نسبت به تأثیر شرایط اقلیمی بر وراثت و تمدن است. رویکرد او در مطالعات جغرافیایی، که گاه آن را جبر زیست محیطی نامیده اند، به بروز این ادعا منجر شد که مردم ساکن در منطقۀ معتدل از مردم ساکن در مناطق استوایی و میانی برترند. از جمله آثار اوست: تمدن و شرایط جوّی (۱۹۱۵، چاپ دوم در ۱۹۲۴)، ویژگی نژادها (۱۹۲۴)، زیستگاه بشر (۱۹۲۷)، و محرک های تمدن (۱۹۴۵).
wikijoo: هانتینگتون،_الزورت_(۱۸۷۶ـ۱۹۴۷)