هالوهیدرین

هالوهیدرین یا هالوالکل یا بتا - هالو الکل یک گروه عاملی است که در آن یک هالوژن و یک هیدروکسیل به اتم های کربن مجاور پیوند خورده اند که در غیر این صورت تنها حامل هیدروژن یا گروه های هیدروکربیل بود ( مانند ۲ - کلرواتانول و ۳ - ام سی پی دی ) [ ۱] این عبارت تنها برای موارد اشباع بکار می رود چنان که ترکیباتی مثل ۲ - کلروفنول معمولاً به عنوان هالوهیدرین خوانده نمی شوند.
گاهی هالوهیدرین ها را به زیرگروه هایی مانند کلروهیدرین، برموهیدرین، فلوئوروهیدرین یا یدوهیدرین تقسیم می کنند.
در حضور یک باز، هالوهیدرین دچار واکنش جانشینی هسته دوستی دومولکولی می شود تا یک اپوکساید تشکیل شود. به صورت صنعتی این باز کلسیم هیدروکسید است درحالی که در آزمایشگاه معمولاً از پتاسیم هیدروکسید استفاده می شود.
این واکنش، واکنش برگشت ( برعکس ) واکنش تولید اپوکساید است و می توان آن را گونه ای از سنتز اتر ویلیامسون در نظر گرفت. بیشتر پروپیلن اکسید جهان از همین راه بدست می آید. [ ۲]
معمولاً ترکیب های با مولکول های ساده تر و سبک تر از هالوهیدرین ها، سمی و سرطانزا هستند مانند ( ۲ - کلرواتانول و ۳ - ام سی پی دی ) . شماری از داروهای شیمیایی دارای هالوهیدرین اند مانند: دگزامتازون، تریامسینولون و کورتیکواستروئید.
مواردی مانند اپیکلروهیدرین و کلروهیدرین اسید برخلاف نامشان، هالوهیدرین نیستند.