هالو نووس به انگلیسی: Halo nevus ( که به "سانتریفیوژ لوکودرما آکوئیستوم" و پرینووئید ویتیلیگو" و "نووس ساتون" هم شناخته می شود[ ۱] ) نوعی خال است که توسط حلقه ای بدون رنگدانه یا "هاله" احاطه شده است.
هالو نووس ها به خال های ساتون یا سانتریفیوژ لکودرما آکوئیسیتوم نیز معروف هستند. به این دلیل هالو نامیده می شوند چون خال ( نووس ) هایی هستند که توسط ناحیه ای بی رنگ شبیه به هاله احاطه شده اند.
هالو نووس ها با ویتیلیگو مرتبط هستند. گاهی اوقات نواحی رنگ پریده ( هیپوپیگمانته ) خود به خود بهبود می یابند و رنگدانه به پوست برمی گردد.
باور بر این است که تشکیل هاله در اطراف خال ها زمانی اتفاق می افتد که گلبول های سفید خاصی به نام لنفوسیت های CD8+ T سلول های تولید کننده رنگدانه پوست ( ملانوسیت ها ) را از بین ببرند. [ ۲] علت این حمله ها مشخص نیست. [ ۳]
از آنجایی که هالو نووس ها فقط از نظر زیبایی اهمیت دارند، نیازی به درمان آنها نیست[ ۴] و بیماران بدون علامت خواهند بود. اگرچه این نووس ها بی ضرر هستند، اما ضروری است که ضایعه را به طور منظم تحت نظر داشت[ ۵] و مراقب هرگونه تغییر در ظاهر نووس های موجود یا جدید بود. در صورت وجود هرگونه تغییر در ظاهر آنها یا بروز درد، خارش و عفونت، باید فوراً با پزشک مشورت شود تا احتمال ملانوما نرود.
تخمین زده می شود که هالو نووس ها در میان ۱٪ از جمعیت عمومی وجود داشته باشد و در افراد مبتلا به ویتیلیگو، ملانومای بدخیم[ ۳] یا سندرم ترنر شیوع بیشتری دارد. [ ۶] همۀ نژادها و جنس ها به یک اندازه مستعد ابتلا به این بیماری هستند، هرچند که یک گرایش خانوادگی در بروز آن نیز گزارش شده است. متوسط سن بروز این نووس ها، معمولاً در نوجوانی فرد است.
• خال
• فهرست بیماری های پوستی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهالو نووس ها به خال های ساتون یا سانتریفیوژ لکودرما آکوئیسیتوم نیز معروف هستند. به این دلیل هالو نامیده می شوند چون خال ( نووس ) هایی هستند که توسط ناحیه ای بی رنگ شبیه به هاله احاطه شده اند.
هالو نووس ها با ویتیلیگو مرتبط هستند. گاهی اوقات نواحی رنگ پریده ( هیپوپیگمانته ) خود به خود بهبود می یابند و رنگدانه به پوست برمی گردد.
باور بر این است که تشکیل هاله در اطراف خال ها زمانی اتفاق می افتد که گلبول های سفید خاصی به نام لنفوسیت های CD8+ T سلول های تولید کننده رنگدانه پوست ( ملانوسیت ها ) را از بین ببرند. [ ۲] علت این حمله ها مشخص نیست. [ ۳]
از آنجایی که هالو نووس ها فقط از نظر زیبایی اهمیت دارند، نیازی به درمان آنها نیست[ ۴] و بیماران بدون علامت خواهند بود. اگرچه این نووس ها بی ضرر هستند، اما ضروری است که ضایعه را به طور منظم تحت نظر داشت[ ۵] و مراقب هرگونه تغییر در ظاهر نووس های موجود یا جدید بود. در صورت وجود هرگونه تغییر در ظاهر آنها یا بروز درد، خارش و عفونت، باید فوراً با پزشک مشورت شود تا احتمال ملانوما نرود.
تخمین زده می شود که هالو نووس ها در میان ۱٪ از جمعیت عمومی وجود داشته باشد و در افراد مبتلا به ویتیلیگو، ملانومای بدخیم[ ۳] یا سندرم ترنر شیوع بیشتری دارد. [ ۶] همۀ نژادها و جنس ها به یک اندازه مستعد ابتلا به این بیماری هستند، هرچند که یک گرایش خانوادگی در بروز آن نیز گزارش شده است. متوسط سن بروز این نووس ها، معمولاً در نوجوانی فرد است.
• خال
• فهرست بیماری های پوستی
wiki: هالو نووس