هالِۀ نور (halo)
حواریون مسیح
در آثار هنری، حلقۀ نور دور سر قدیسان یا شخصیت های مقدس. تاج خورشید هم نامیده می شود، به ویژه زمانی که همۀ پیکره را دربر گیرد. هالۀ نور، احتمالاً برگرفته از هنر مصر است که در آن قرصِ خورشید تابان در پشت سر آتون، خدای خورشید، می درخشد. همچنین در بسیاری از روایات، قدیسان مسیحی با چهره های نورانی متجلّی می شوند، که مشابه تجلّی مسیح است. هالۀ نور (یا هالۀ تقدّس) در هنرِ هند، مشرق زمین، یونان و روم باستان، و از حدود قرن ۵م در سراسر اروپا، به منزلۀ نماد قِداست به کار می رفته است. در هنر بیزانسی نشانۀ قدرت بوده، و در بازنمایی شیطان و دیگر مظاهر نیرومند شرّ تصویر می شده است. بسیاری از امپراتوران رومی با تاج نورافشان آسمانی یا هالۀ تقدّس تصویر شده اند. شکل متداول هالۀ تقدس مدوّر است؛ گاه از دوایر هم مرکز، گاه از یک خط راست، یا شعاع هایی منشعب از سر، تشکیل می شود. هالۀ سه گوش یا چلیپایی بر یکی از سه شخصیت تثلیث مسیحی، و هالۀ چهارگوش بر زنده بودن صاحب تصویر دلالت دارد. هالۀ تقدّس معمولاً با طلا و گاه نیز با رنگ های دیگر تصویر می شد. پس از رنسانس، هاله ها را در رنگ های روشن تر می کشیدند و گاه در متن نقاشی محو می کردند. هاله های روی سر مجسمه ها، به خصوص هنگامی که به حالت افقی و صاف قرار می گیرند، احتمالاً برای جلوگیری از آلوده شدن توسط پرندگان تعبیه شده اند.
حواریون مسیح
در آثار هنری، حلقۀ نور دور سر قدیسان یا شخصیت های مقدس. تاج خورشید هم نامیده می شود، به ویژه زمانی که همۀ پیکره را دربر گیرد. هالۀ نور، احتمالاً برگرفته از هنر مصر است که در آن قرصِ خورشید تابان در پشت سر آتون، خدای خورشید، می درخشد. همچنین در بسیاری از روایات، قدیسان مسیحی با چهره های نورانی متجلّی می شوند، که مشابه تجلّی مسیح است. هالۀ نور (یا هالۀ تقدّس) در هنرِ هند، مشرق زمین، یونان و روم باستان، و از حدود قرن ۵م در سراسر اروپا، به منزلۀ نماد قِداست به کار می رفته است. در هنر بیزانسی نشانۀ قدرت بوده، و در بازنمایی شیطان و دیگر مظاهر نیرومند شرّ تصویر می شده است. بسیاری از امپراتوران رومی با تاج نورافشان آسمانی یا هالۀ تقدّس تصویر شده اند. شکل متداول هالۀ تقدس مدوّر است؛ گاه از دوایر هم مرکز، گاه از یک خط راست، یا شعاع هایی منشعب از سر، تشکیل می شود. هالۀ سه گوش یا چلیپایی بر یکی از سه شخصیت تثلیث مسیحی، و هالۀ چهارگوش بر زنده بودن صاحب تصویر دلالت دارد. هالۀ تقدّس معمولاً با طلا و گاه نیز با رنگ های دیگر تصویر می شد. پس از رنسانس، هاله ها را در رنگ های روشن تر می کشیدند و گاه در متن نقاشی محو می کردند. هاله های روی سر مجسمه ها، به خصوص هنگامی که به حالت افقی و صاف قرار می گیرند، احتمالاً برای جلوگیری از آلوده شدن توسط پرندگان تعبیه شده اند.
wikijoo: هاله_نور