هالعه

لغت نامه دهخدا

( هالعة ) هالعة. [ ل ِ ع َ ] ( ع ص ) مؤنث هالع. شترمرغ ماده رمنده و درگذرنده. ( ناظم الاطباء ). النعامة هالع و هالعة؛ سریعة فی مضیها. نافرة او حدیدة. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ). ج ، هَوالِع.

پیشنهاد کاربران

بپرس