هالس راسل

هالْس، راسِل (۱۹۵۰)(Hulse, Russell)
هالْس، راسِل
فیزیک دان و رادیواخترشناس امریکایی. به همراه جوزف تیلور، به سبب کشف نوع جدیدی از تپ اخترها، با نام تپ اختر دوتایی، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۹۳ دست یافت. این تپ اختر همدمی نامرئی دارد که با تابش امواج گرانشی در مداری دور آن گردش می کند. این امواج در نظریۀ نسبیت عام اینشتین پیش بینی شده بودند، اما کشف راسل اولین تأیید تجربی این امر بود. هالس و تیلور این تپ اختر را در ۱۹۷۴ و هنگامی کشف کردند که هالس دانشجوی دورۀ تحصیلات تکمیلی دانشگاه ماساچوست، در آمرست ایالات متحد امریکا، بود و زیر نظر تیلور کار می کرد. این دو اخترشناس تغییرات منظم کوچکی را در بازه های بین تپهای رادیویی گسیل شده از تپ اختری با نامPSR ۱۹۱۳ + ۱۶ آشکارسازی کردند. این تغییر به سبب آن بود که تپ اختر در مداری دور جسمی دیگر در گردش بود. به علاوه، تپ ها منظماً کُند می شدند و هرسال به اندازۀ ۷۵ میکروثانیه از دورۀ آن ها کاسته می شد. این امر به سبب اتلاف انرژی براثر گسیل امواج گرانشی بود. در ۱۹۷۷، هالس به آزمایشگاه فیزیک پلاسمای دانشگاه پرینستون، در نیوجرسی، پیوست تا در زمینۀ مدل های رایانه ای طرز رفتار پلاسماها، گازهای یونیدۀ بسیار داغ، تحت تأثیر میدان های مغناطیسی قوی تحقیق کند.