هالدین جان اسکات

دانشنامه آزاد فارسی

هالْدِیْن، جان اِسْکات (۱۸۶۰ـ۱۹۳۶)(Haldane, John Scott)
هالْدِیْن، جان اِسْکات
فیزیولوژیست اسکاتلندی. مطالعاتش در زمینۀ تبادل گازها طی تنفس، منجربه توجه به آسیب های بهداشتی در معادن زغال سنگ و غواصی در ژرفای دریاها شد. هدف او برقراری ارتباط بین علوم نظری و کاربردی بود. هالدین شیوه هایی برای مطالعۀ تنفس و خون، شامل دستگاه تجزیه کنندۀ گاز هالدین و دستگاهی برای تعیین محتوی گاز خون، ابداع کرد. او با پژوهش در باب خطر خفگی معدن کاران به مطالعۀ سمّی بودن منواکسید کربن پرداخت. این گاز پس از انفجار در معادن یافت می شود. هالدین دریافت که تمایل هموگلوبین برای اتصال به مونواکسید کربن نسبت به اکسیژن بیشتر است. در ۱۹۰۵، هالدین نشان داد که نفس کشیدن با تأثیر غلظت دی اکسید کربن سرخ رگی بر مرکز تنفس در مغز کنترل می شود. در ۱۹۰۷، اعلام کرد که فناوری تقلیل فشار هوای مرحله به مرحله، که هنوز هم کاربرد دارد، باعث می شود که غواصان به سلامت به سطح آب برگردند. همچنین، در زمینۀ واکنش کلیه به محتوی آب و خون و فیزیولوژی عرق کردن نیز پژوهش هایی صورت داد. در ادینبورگ زاده شد و در آن جا درس خواند. از ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۸، مدیر آزمایشگاه تحقیقات معدن، ابتدا در دانکستر و سپس در بیرمنگام، بود. همچنین، در دانشگاه های گوناگون انگلستان، ایالات متحد، و ایرلند تدریس می کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس