هال اسف

دانشنامه آزاد فارسی

هال، اَسَف (۱۸۲۹ـ۱۹۰۷)(Hall, Asaph)
هال، اَسَف
اخترشناس امریکایی. در ۱۸۷۷، دو قمر مریخ، دیموس و فوبوس، را کشف کرد. مدار قمرهای سایر سیارهها و ستاره های دوگانه، چرخش زحل، و جرم مریخ را مشخص کرد. در ۱۸۷۵، مسئول تلسکوپی ۶۶سانتی متری شد که در زمان خود بزرگ ترین تلسکوپ بازتابی جهان بود. به لکۀ سفیدی روی زحل پی برد و از آن به منزلۀ علامتی برای تعیین دورۀ تناوب چرخش سیاره استفاده کرد. در ۱۸۸۴، نشان داد که موقعیت مدار بیضی شکل قمر زحل، هیپرئون، حدود بیست درجه در هر سال رُجعت دارد. همچنین اختلاف منظرهای ستاره ای و موقعیت ستاره ها در خوشۀ پروین را بررسی کرد. در گوشنِ کنتیکت زاده شد. در ۱۶سالگی شاگرد نجار بود و چندی بعد در کالج مرکزی، در مک گروویل نیویورک، ثبت نام کرد. در ۱۸۵۶، شغلی در رصدخانۀ کالج هاروارد در کیمبریجِ ماساچوست به دست آورد و در این جا مهارتش را در محاسبۀ مدارها نشان داد. در ۱۸۶۲، دستیار اخترشناس رصدخانۀ نیروی دریایی ایالات متحده در واشینگتن شد و در همان سال، به مقام استادی آن جا رسید.

پیشنهاد کاربران

بپرس