هاطری
لغت نامه دهخدا
هاطری. [ را] ( اِخ ) قریه ای است در زمین مَیسان مقابل مذار که باصفا و پاکیزه و دارای نخلستانهای بسیار و درختان و آبهای فراوان است. ( از معجم البلدان چ 2 ج 2 ص 389 ).
هاطری.[ را ] ( اِخ ) دهی است به سرمن رای. ( منتهی الارب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید