هاشمی شاهرودی علی

[ویکی نور] سید علی هاشمی شاهرودی فرزند علی اکبر بن میر محمدعلی بن میر قاسم حسینی شاهرودی، از چهره های درخشان علمای شیعه در حوزه علمیه نجف اشرف و از شاگردان برجسته حضرت آیت الله خویی است.
سید علی شاهرودی، در حدود سال 1336ق، در شهر کربلا دیده به جهان گشود. او دوران کودکی و جوانی خود را در همان شهر و در کنار حرم مطهر حضرت اباعبدالله الحسین(ع) سپری کرد.
وی پس از فراگیری دروس مقدمات و سطح در حوزه علمیه شهر مقدس کربلا عازم نجف اشرف شد و از محضر درس آیت الله شیخ ضیاءالدین عراقی و آیت الله سید ابوالقاسم خویی بهره برد.
سید علی هاشمی شاهرودی، از چهره های درخشان حوزه علمیه نجف اشرف محسوب می شود. وی علامه ای محقق و مجتهدی بزرگوار و از اساتید فقه و اصول در حوزه علمیه بود. او شخصیتی باتقوا، صالح، پرهیزگار و متواضع بود. در هنگام مباحثه از قدرت و توان فراوانی برخوردار بود. اخلاقی نیکو و پسندیده داشت و تمام لحظات عمر خود را صرف فراگیری علم و دانش می کرد. از درس و بحث خسته نمی شد و در طلب علم سستی به خود راه نمی داد.
استاد بزرگوار او حضرت آیت الله خویی در مقدمه ای که بر کتاب «دراسات فی علم الأصول» (چاپ مؤسسه دائرةالمعارف فقه اسلامی، چاپ اول، 1419ق1998/م) در سال 1370ق نگاشته است درباره ایشان سخنانی به این مضمون فرموده است:
«از منت های خداوند عز و جل بر من این است که جناب علامه، استوانه اسلام و افتخار این دوران، نور چشم من و شخصیت بزرگوار، آقا سید علی شاهرودی - که خداوند فضایل ایشان را پیوسته گرداند و در میان علما امثال ایشان را فراوان گرداند - موفق گردیده که بیشتر عمر خود را صرف تحصیل علوم شرعی و معارف الهی نماید. وی در مجالس درس فقه و اصول و تفسیر این جانب شرکت کرده و به فضل خداوند سبحان با قدرت فهم و تحقیقات و تدبر و دقت نظر خود به درجاتی عالی و جایگاهی رفیع در علم و عمل نایل آمده و از علمای بزرگ و شخصیت های برجسته بشمار آمده است».