هاشم سغدی. [ ش ِ م ِس ُ ] ( اِخ ) شاگرد ابوبکر وراق ترمذی ( محمدبن عمر الحکیم الترمذی از مشایخ صوفیه ). اصلش از سغد سمرقند بود. وی سخنان استاد و پیر خود ابوبکر وراق را پیوسته به یاد داشت و از آن نقل میکرد. از جمله از قول ابوبکر گفته است که : سخن افزونی ، دل را سخت کند. تصفیه عبودیت اثبات مجوسیت است و انکار ربوبیت. عارف نبود آنکه علم معرفت گوید پیش ابناء دنیا. ربما اصلی رکعتین و انصرف منهما و انا بمنزلة من ینصرف من السرقة من الحیاء هاشم. تا روز وفات مرشد خود با وی بود و اورا ترک نگفت. ( نفحات الانس چ مهدی توحیدی پور ص 125 )
