هاشم الاتاسی ( به عربی: هاشم الأتاسی ) ( متولد ۱۸۷۵ در شهر حمص سوریه – متوفی ۵ دسامبر ۱۹۶۰ ) وی از تاریخ ۱۷ اوت ۱۹۴۹ تا ۲۴ دسامبر ۱۹۴۹ و از ۳ مه ۱۹۲۰ تا ۲۸ ژوئیه ۱۹۲۰ تصدی نخست وزیری سوریه را برعهده داشت. وی دومین رئیس جمهور سوریه در جمهوری یکم سوریه از تاریخ ۲۱ دسامبر ۱۹۳۶ تا ۷ ژوئن ۱۹۳۹ بود و بار دیگر نیز این منصب را در تاریخ ۱۹۴۹ بر گرده گرفت که کودتای ادیب شیشکلی در ۲۴ دسامبر ۱۹۵۱ به رئیس جمهوریش به طور موقت پایان داد، اما وی دوباره در تاریخ ۱ مارس ۱۹۵۴ تا ۶ سپتامبر ۱۹۵۵، این منصب را بر گرده گرفت. وی مناصب سیاسی گوناگونی را در سوریه به گرده گرفته بود نظیر دو بار نخست وزیر بود و همچنین وی در رأس کنگره ملی سوریه، مجلس مؤسسان و کمیته قانون گذاری سوریه قرار داشت.
... [مشاهده متن کامل]
الاتاسی در خانواده ای ثروتمند و سرشناس واقع در حمص، پرورش یافت. پدرش خالد الاتاسی مفتی حمص بود. وی در حمص و استانبول به تحصیل پرداخت و در زمان امپراتوری عثمانی در بیروت و حمص شاغل بود. وی یکی از نزدیکان به فیصل یکم در زمان پادشاهی عربی سوریه بود و پس از آن نیز فعال سیاسی خواستار آزادی و مخالف قیمومت فرانسه بر سوریه و لبنان بود. یکی از اقدامات مهمش برای مقابله با استعمار فرانسه تأسیس و رهبری تشکل ملی سوریه بود، این حزب نقش بارزی در عرصهٔ سیاسی سوریه قبل از ۱۹۶۳ بازی می کرد.
یوسف الحکیم وی را شخصیتی محبوب و حکیم در میان مردم با وجود اختلاف نظرها توصیف می کند.
خانوادهٔ اتاسی در حمص جزء زمین داران بودند و از نظر تملک ثروت مشهور بودند، همچنین در زمان امپراتوری عثمانی خانواده اش فعالیت سیاسی داشت. الاتاسی در تاریخ ۶ دسامبر ۱۸۷۵ در حمص تولد شد و در همان جا دروس ابتدایی و دبیرستان را گذراند، سپس به استانبول رفت و در رشتهٔ اداره امور عمومی در آکادمی ملکی درست خواند و سال ۱۸۹۵ از آنجا فارغ التحصیل شد. شروع زندگی سیاسیش در امپراتوری عثمانی سال ۱۸۹۸ زمانی که کارمند ویژه در ولایت بیروت عثمانی گماشته شد بود. پس از شروع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ استاندار حمص، حما، بعلبک، یافا و آناتولی شد. بعد از جنگ جهانی اول سال ۱۹۱۸ الاتاسی در گروه خواستاران استقلال سوریه از امپراتوری عثمانی بود و به عنوان عضو در کنگره ملی سوریه فعالیت کرد و همچنین وی نخستین عضو مجلس سوریه در تاریخ این کشور شد. در ۸ مارس ۱۹۲۰ شروع پادشاهی عربی سوریه اعلان شد و الاتاسی همراه اعضای کنگره ملی سوریه با پادشاه فیصل یکم بیعت کرد همچنین ریاست کمیتهٔ پیش نویس قانون اساسی پادشاهی سوریه را برگرده گرفت که به این قانون در ژوئن ۱۹۲۰ عمل شد اما عمل به این قانون مدت زیادی به سبب سقوط پادشاهی عربی سوریه به طول نینجامید. بعد از استعفای دولت دوم الرکابی، پادشاه فیصل یکم الاتاسی را مکلف به تشکیل دولت جدید کرد، وی در تاریخ ۲ مه ۱۹۲۰ دولت جدید را تشکیل داد تا دومین شخصی باشد که نخست وزیری سوریه را بر عهده می گیرد اما دولتش کوتاه مدت بود؛ فرانسه سوریه را مورد تهاجم قرار داد و هانری گورو هشداری به سوی دولت فرستاد که به هشدار گوررو شهرت یافت، این هشدار ۱۳ ژوئن ۱۹۲۰ پذیرفته شد، در تاریخ ۱۵ ژوئن همان سال نیز حالت فوق العاده اعلام شد و انحلال نیروهای مسلح سوریه که جزء اصلی این هشدار بود در ۲۰ ژوئن اجرایی شد که باعث شروع اعتراضات گسترده در دمشق و دیگر شهرهای سوریه شد. معترضان قلعه دمشق را تصرف کردند که دولت را وادار به شلیک مستقیم به مردم کرد که منجر به کشته شدن بیست تن شد البته کار به این شرایط محدود نبود و هانری گورو فرماندهٔ ارتش فرانسه در شرق، به دلیل این که قبول هشدار از طرف مسؤلان سوری به وی نرسیده است نیروهایش را آزاد گذاشت تا از بیروت به دمشق در ۲۱ ژوئیه ۱۹۲۰ حرکت کنند، این ارتش با بازماندگان ارتش پادشاهی فیصل و نیروهای داوطلب در جنگ میسلون تاریخ ۲۴ ژوئیه ۱۹۲۰ مواجه شد که به راحتی ارتش فرانسه سوری ها را شکست دادند. فرانسوی ها به دمشق در ۲۵ ژوئیه وارد شدند. فرانسوی ها پس از اشغال سوریه فرانسه دولتی را به ریاست علاءالدین دروبی زیر نظر استعمار خودشان تشکیل دادند، سه روز پس از آن نیز پادشاه فیصل را تبعید کردند تا پادشاهی عربی سوریه، پس از سه ماه نخست وزیری هاشم الاتاسی به پایان کار خود برسد.
... [مشاهده متن کامل]
الاتاسی در خانواده ای ثروتمند و سرشناس واقع در حمص، پرورش یافت. پدرش خالد الاتاسی مفتی حمص بود. وی در حمص و استانبول به تحصیل پرداخت و در زمان امپراتوری عثمانی در بیروت و حمص شاغل بود. وی یکی از نزدیکان به فیصل یکم در زمان پادشاهی عربی سوریه بود و پس از آن نیز فعال سیاسی خواستار آزادی و مخالف قیمومت فرانسه بر سوریه و لبنان بود. یکی از اقدامات مهمش برای مقابله با استعمار فرانسه تأسیس و رهبری تشکل ملی سوریه بود، این حزب نقش بارزی در عرصهٔ سیاسی سوریه قبل از ۱۹۶۳ بازی می کرد.
یوسف الحکیم وی را شخصیتی محبوب و حکیم در میان مردم با وجود اختلاف نظرها توصیف می کند.
خانوادهٔ اتاسی در حمص جزء زمین داران بودند و از نظر تملک ثروت مشهور بودند، همچنین در زمان امپراتوری عثمانی خانواده اش فعالیت سیاسی داشت. الاتاسی در تاریخ ۶ دسامبر ۱۸۷۵ در حمص تولد شد و در همان جا دروس ابتدایی و دبیرستان را گذراند، سپس به استانبول رفت و در رشتهٔ اداره امور عمومی در آکادمی ملکی درست خواند و سال ۱۸۹۵ از آنجا فارغ التحصیل شد. شروع زندگی سیاسیش در امپراتوری عثمانی سال ۱۸۹۸ زمانی که کارمند ویژه در ولایت بیروت عثمانی گماشته شد بود. پس از شروع جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ استاندار حمص، حما، بعلبک، یافا و آناتولی شد. بعد از جنگ جهانی اول سال ۱۹۱۸ الاتاسی در گروه خواستاران استقلال سوریه از امپراتوری عثمانی بود و به عنوان عضو در کنگره ملی سوریه فعالیت کرد و همچنین وی نخستین عضو مجلس سوریه در تاریخ این کشور شد. در ۸ مارس ۱۹۲۰ شروع پادشاهی عربی سوریه اعلان شد و الاتاسی همراه اعضای کنگره ملی سوریه با پادشاه فیصل یکم بیعت کرد همچنین ریاست کمیتهٔ پیش نویس قانون اساسی پادشاهی سوریه را برگرده گرفت که به این قانون در ژوئن ۱۹۲۰ عمل شد اما عمل به این قانون مدت زیادی به سبب سقوط پادشاهی عربی سوریه به طول نینجامید. بعد از استعفای دولت دوم الرکابی، پادشاه فیصل یکم الاتاسی را مکلف به تشکیل دولت جدید کرد، وی در تاریخ ۲ مه ۱۹۲۰ دولت جدید را تشکیل داد تا دومین شخصی باشد که نخست وزیری سوریه را بر عهده می گیرد اما دولتش کوتاه مدت بود؛ فرانسه سوریه را مورد تهاجم قرار داد و هانری گورو هشداری به سوی دولت فرستاد که به هشدار گوررو شهرت یافت، این هشدار ۱۳ ژوئن ۱۹۲۰ پذیرفته شد، در تاریخ ۱۵ ژوئن همان سال نیز حالت فوق العاده اعلام شد و انحلال نیروهای مسلح سوریه که جزء اصلی این هشدار بود در ۲۰ ژوئن اجرایی شد که باعث شروع اعتراضات گسترده در دمشق و دیگر شهرهای سوریه شد. معترضان قلعه دمشق را تصرف کردند که دولت را وادار به شلیک مستقیم به مردم کرد که منجر به کشته شدن بیست تن شد البته کار به این شرایط محدود نبود و هانری گورو فرماندهٔ ارتش فرانسه در شرق، به دلیل این که قبول هشدار از طرف مسؤلان سوری به وی نرسیده است نیروهایش را آزاد گذاشت تا از بیروت به دمشق در ۲۱ ژوئیه ۱۹۲۰ حرکت کنند، این ارتش با بازماندگان ارتش پادشاهی فیصل و نیروهای داوطلب در جنگ میسلون تاریخ ۲۴ ژوئیه ۱۹۲۰ مواجه شد که به راحتی ارتش فرانسه سوری ها را شکست دادند. فرانسوی ها به دمشق در ۲۵ ژوئیه وارد شدند. فرانسوی ها پس از اشغال سوریه فرانسه دولتی را به ریاست علاءالدین دروبی زیر نظر استعمار خودشان تشکیل دادند، سه روز پس از آن نیز پادشاه فیصل را تبعید کردند تا پادشاهی عربی سوریه، پس از سه ماه نخست وزیری هاشم الاتاسی به پایان کار خود برسد.