هازه

لغت نامه دهخدا

هازه. [ زَ / زِ ] ( ص ) کسی را گویند که از خیریت بر یکجای فروماند و واله شده باشد. || حقیر. ( جهانگیری ). رجوع به هاژ و هاژو و هاژه شود.

فرهنگ فارسی

کسی را گویند که از خیریت بر یکجای فروماند و واله شده باشد .

گویش مازنی

/haaze/ روی هم چیدن دسته های شالی به گونه ای که خوشه ها به طرف بیرون قرار گیرد و اسب ها بتوانند بر روی آن حرکت کنندبه این عمل هازه گویند

دانشنامه عمومی

هازه رودی است به امس می ریزد. این رود از کشور آلمان می گذرد.
عکس هازه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

در میان زردشتیان به معنی جامعه بکار می رود.
هازه : یک واژه پارسی و به معنای جامعه است و واژه " هازمان" به معنای جمعیت می باشد.

بپرس