هارون عبدالسلام محمد

[ویکی نور] «عبدالسلام هارون» در 25 ذی الحجه 1326ق18/ نوامبر 1909م، در شهر اسکندریه، در خانواده ای اهل علم، دیده به جهان گشود.
پدرش، شیخ محمد هارون بن عبدالرزاق، جزء دانشمندان و علمای زمان خویش بود.
وی دارای استعداد سرشاری بود، به طوری که دوران ابتدایی و متوسطه را در دوران اندکی سپری نمود و در سال 1365ق1945/م، وارد دانشگاه اسکندریه شد. وی آنچنان در پیمودن پله های ترقی و تکامل، کوشا و ساعی بود که در سال 1370ق1950/م، از بهترین اساتید دانشگاه اسکندریه گردید. او در سال 1379ق/ 1959م، رئیس بخش نحو دانشگاه اسکندریه شد و در سال 1386ق1966/م، با عده ای از اساتید نخبه مصری، برای افتتاح دانشگاه کویت، به این کشور دعوت شده و ریاست بخش لغت عربی و دروس عالی این دانشگاه را تا سال 1394ق1975/م برعهده گرفت. سپس در سال 1389ق1969/م به قاهره رفته و عضو مجمع لغت عربی دانشگاه قاهره گردید.
زندگانی علمی این عالم بزرگ، از دوران نوجوانی وی آغاز گردیده است؛ او در شانزده سالگی، در سال 1344ق1925/م موفق به ضبط، تحصیح و تحقیق کتاب «متن ابی شجاع» گردید، سپس در سال 1346ق1927/م، جزء اول کتاب «خزانه الادب» را تحقیق کرده و بعد از آن، جزء چهارم این کتاب را کامل نمود. این امور، نشان دهنده شدت علاقه او به حفظ تراث و ادبیات عرب و صبر و کوشش وی در مراجعه و تحقیق می باشد و به خاطر همین نبوغ ذاتی و تلاش بی وقفه بود که دکتر طه حسین، وی را در سال 1363ق1943/م، عضو انجمن احیای تراث ابی العلاء معری گردانید.
پس از وفات وی، دانشگاه کویت، کتابی تحت عنوان «الأستاذ عبدالسلام هارون معلمًا و مؤلفًا و محققًا» نوشته و در آن، به شرح زندگانی، خدمات و آثار وی پرداخت.