هارون بن موسی تلعکبری

[ویکی شیعه] ابومحمد هارون بن موسی بن احمد تَلَّعُکْبَری، از محدّثان نامدار امامیه در قرن چهارم هجری قمری است. او در بغداد از مشایخ زیادی حدیث روایت کرد و شاگردان زیادی داشت. عالمان رجال، جلالت قدر و بلندی مرتبت وی را ستوده اند. سید مرتضی و سید رضی از شاگردان هارون بن موسی بودند.
وی از قبیله بنی شیبان و به مکانی به نام تَلّ، در شهرک عُکْبَرا، در ده فرسخی شمال بغداد، منسوب است. نام وی را گاه بدون تشدید «ل» و معمولاً با تشدید ضبط کرده اند. نام اجداد وی، پیش از احمد، دو گونه ثبت شده است. تاریخ ولادت وی معلوم نیست، ولی با توجه به اینکه از احمد بن ادریس اشعری (متوفی ۳۰۶)، محدّث معروف قمی، حدیث شنیده ظاهراً در اواخر قرن سوم به دنیا آمده است.
در مورد زمان دقیق ولادت وی هیچ تاریخ دقیقی ثبت و ضبط نشده است و هرچه در این مسأله نقل شده، همگی حدس و گمان می باشد. کمال الدین بن حیدر موسوی عاملی در «مشیخة تلعکبری»، اساتید هارون بن موسی را از رجال کبیر استرآبادی استخراج نموده است. در این اثر وقتی از مشایخی نام می برد که هارون بن موسی از آنها به صورت شفاهی روایت کرده ولی اجازه روایت نداشته است، به احمد بن ادریس اشعری قمی اشاره کرده و به نقل از هارون می گوید: «احادیث کمی از وی در خانه ابن همام اسکافی شنیدم و از او اجازه ندارم» ابن ادریس قمی در سال ۳۰۶ هجری قمری وفات یافته است و از این جا پیداست که هارون بن موسی در زمان حیات اشعری قابلیت شنیدن روایات را داشته و احتمالاً قریب به ۱۵ سال داشته است. بنابراین سال ولادت او را می توان حدود ۲۹۱ هجری قمری دانست.