هارولد یکم پادشاه انگلستان

دانشنامه عمومی

هارولد یکم ( زادهٔ ۱۰۱۲ یا ۱۰۱۶ - درگذشتهٔ ۱۷ مارس ۱۰۴۰ ) پادشاه انگلستان از ۱۰۳۵ تا ۱۰۴۰ بود.
او را به دلیل سرعت زیاد و مهارت های شکارگری اش هارولد پاخرگوش لقب داده بودند. [ ۱] و او در طول حکومتش توانست قلمرو خود را از گزند متجاوزان اسکاتلندی و ولزی درامان نگاه دارد. [ ۳]
هارولد پسر نامشروع کانوت بزرگ، پادشاه دانمارکی انگلستان از الگیفوی نورث هامپتونی و برادر ناتنی هارتاکانوت، پادشاه دانمارک بود. [ ۲] کانوت در ۱۰۳۵ درگذشت و طبق وصیت او هارتاکانوت، تنها پسر قانونی او از همسرش امای نورماندی باید جانشین او در هر دو سرزمین دانمارک و انگلستان می شد. [ ۲] اما هارتاکانوت در آن زمان خود در دانمارک درگیر بود و عدم حضورش در انگلستان سبب شد تا هارولد در همان سال به عنوان نایب السلطنه انتخاب شود. [ ۳] او که خود مدعی تاج و تخت انگلستان بود در ۱۰۳۶ مدعی دیگری به نام آلفرد اتلینگ، پسر اتلرد بدفهم را به قتل رساند[ ۳] و در ۱۰۳۷ خود به پادشاهی انگلستان رسید. [ ۲]
با این حال ملکه اِما نورماندی که از حمایت نجیب زادگان قدرتمند وسکس برخوردار بود و در غیاب پسرش ادارهٔ امور را در دست داشت تلاش بسیار نمود تا هارولد را به نفع هارتاکانوت از قدرت برکنار سازد، اما سرانجام مجبور به فرار و پناه جویی در فلاندرز شد. [ ۱] در آنجا هارتاکانوت نیز به او پیوست و آن دو ناوگانی از ۶۰ کشتی جنگی را گردآورده و آمادهٔ حمله به انگلستان شدند. اما هارولد در ۱۷ مارس ۱۰۴۰ در آکسفورد درگذشت و هارتاکانوت که دیگر نیازی به لشکرکشی نداشت به انگلستان رفت و پس از برادرش بر تخت پادشاهی نشست. [ ۱]
عکس هارولد یکم پادشاه انگلستان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس