هارولد ویلسون

هارولد ویلسون (فیزیکدان). هارولد آلبرت ویلسون، عضو انجمن سلطنتی[ ۱] ( ۱ دسامبر ۱۸۷۴–۱۹۶۴ ) یک فیزیکدان انگلیسی بود. [ ۲]
ویلسون در شهر یورک به دنیا آمد و پسر یک کارمند راه آهن بود. مادر او آن گیل، دختر یک مزرعه دار از تاپ کلیف بود. هارولد خواهری به نام لیلیان داشت که با سر اوِن ویلانز ریچاردسون ازدواج نمود.
ویلسون تحصیلاتش را در کالج یورک شایر دانشگاه لیدز و دانشگاه برلین انجام داد.
در سال ۱۸۹۶ او همکار فیزیکدان انگلیسی، جی جی تامسون در کمبریج بود و یکی از نخستین اندازه گیری های بار الکترون را انجام داد. او مدرک دکترای علمی اش را در سال ۱۹۰۰ در لندن دربافت نمود. از سال ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۴ او دانشجوی جیمز کلارک ماکسول در آزمایشگاه کاوندیش بود. او در سال ۱۹۰۵ ابتدا استاد و سپس پروفسور فیزیک دانشگاه کینگز لندن شد. در سال ۱۹۰۹ او پروفسور فیزیک در دانشگاه مک گیل در مونترئال بود. در سال ۱۹۱۲ به دانشگاه رایس پیوست و کرسی نخست دپارتمان فیزیک آنجا را به خود اختصاص داد. او پیش از آنکه به عنوان فیزیکدان در یک شرکت نفتی مشغول به کار شود، در سال ۱۹۲۴ یک سال را در دانشگاه گلاسگو گذراند. در سال ۱۹۴۷ از دانشگاه رایس بازنشسته شد
ویلسون به عنوان عضو انجمن سلطنتی برگزیده شد. نام جایزه ویلسون در دانشگاه رایش نیز از نام او گرفته شده است.