هارولد مک میلان ( به انگلیسی: Maurice Harold Macmillan ) ( زاده ۱۰ فوریه ۱۸۹۴ – درگذشته ۲۹ دسامبر ۱۹۸۶ ) نخست وزیر بریتانیا میان سال های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۳ و از حزب محافظه کار بود. وی همچنین ارل استاکتون بود.
... [مشاهده متن کامل]
توجه او بیشتر به مسائل داخلی بود. به عنوان مثال تغییرات در قوانین مربوط به هوای پاکیزه، خرید خانه، قوانین اداری مبارزه با آلودگی صوتی، قوانین مربوط به اداره کارخانه ها، اضافه کردن حقوق بازنشستگی، و کاهش ساعات کار هفتگی از ۴۸ ساعت به ۴۲ ساعت که همه این طرح ها بسیار پر هزینه بودند.
او در ۱۹۵۹ برای بار دوم در انتخابات برنده شده که حتی آرایش در این دور افزایش داشت. سال های نخست وزیری او به عنوان سال های رشد اقتصادی بالا و بیکاری کم شناخته می شود. او در سخنرانی ژوئیه ۱۹۵۷ گفت وضع کشور هیچ وقت به این خوبی نبوده است با این حال در مورد رشد تورم هشدار داد. در عرصه روابط خارجی، او روابط مخصوص ( عنوان خاصی که به روابط راهبردی آمریکا و بریتانیا در زمان جنگ جهانی دوم و جنگ سرد گفته می شود ) با ایالات متحده آمریکا را بازسازی کرد؛ روابطی که از بحران کانال سوئز به آن سو به سردی گراییده بود. مک میلان؛ خود از طراحان این عملیات نظامی در مصر بود.
همچنین عقب نشینی از سرزمین های جنوب صحرای آفریقا و سیاست استعمار زدایی از کارهای دیگر اوست.
در حوزه نظامی او تغییراتی در سیاست دفاعی بریتانیا انجام داد که به طور واقع بینانه ای یا جهان تازه اتمی شده مطابقت داشت. او خدمت اجباری سربازی را لغو کرد. او خطر وابستگی راهبردی را تشخیص داد و به دنبال نقش تازه ای برای بریتانیا در اروپا بود.
با این حال او نسبت به انتقال اسرار اتمی آمریکا به فرانسه بی میل بود؛ که این باعث شد فرانسه علیه وارد شدن کامل بریتانیا به جامعه اقتصادی اروپا رأی دهد و ان را وتو کند. پیمان محدودکننده آزمایش های اتمی در زمان او با آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی امضا شد.
به دنبال استعفای ناگهانی او در ۱۹۶۳ که بخاطر تشخیص اشتباهی در وضع سلامتیش بود، او دوران طولانی بازنشستگی را آغاز کرد. جانشین او آلک داگلاس - هوم وزیر امور خارجه اش بود.
هارولد مک میلان آخرین نخست وزیر بریتانیاست که در قرن ۱۹ و در دوران ملکه ویکتوریا متولد شده و همچنین آخرین نخست وزیری است که در جنگ جهانی اول ( با درجه سروان همچنین دارای دو نشان افتخار ) خدمت کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
توجه او بیشتر به مسائل داخلی بود. به عنوان مثال تغییرات در قوانین مربوط به هوای پاکیزه، خرید خانه، قوانین اداری مبارزه با آلودگی صوتی، قوانین مربوط به اداره کارخانه ها، اضافه کردن حقوق بازنشستگی، و کاهش ساعات کار هفتگی از ۴۸ ساعت به ۴۲ ساعت که همه این طرح ها بسیار پر هزینه بودند.
او در ۱۹۵۹ برای بار دوم در انتخابات برنده شده که حتی آرایش در این دور افزایش داشت. سال های نخست وزیری او به عنوان سال های رشد اقتصادی بالا و بیکاری کم شناخته می شود. او در سخنرانی ژوئیه ۱۹۵۷ گفت وضع کشور هیچ وقت به این خوبی نبوده است با این حال در مورد رشد تورم هشدار داد. در عرصه روابط خارجی، او روابط مخصوص ( عنوان خاصی که به روابط راهبردی آمریکا و بریتانیا در زمان جنگ جهانی دوم و جنگ سرد گفته می شود ) با ایالات متحده آمریکا را بازسازی کرد؛ روابطی که از بحران کانال سوئز به آن سو به سردی گراییده بود. مک میلان؛ خود از طراحان این عملیات نظامی در مصر بود.
همچنین عقب نشینی از سرزمین های جنوب صحرای آفریقا و سیاست استعمار زدایی از کارهای دیگر اوست.
در حوزه نظامی او تغییراتی در سیاست دفاعی بریتانیا انجام داد که به طور واقع بینانه ای یا جهان تازه اتمی شده مطابقت داشت. او خدمت اجباری سربازی را لغو کرد. او خطر وابستگی راهبردی را تشخیص داد و به دنبال نقش تازه ای برای بریتانیا در اروپا بود.
با این حال او نسبت به انتقال اسرار اتمی آمریکا به فرانسه بی میل بود؛ که این باعث شد فرانسه علیه وارد شدن کامل بریتانیا به جامعه اقتصادی اروپا رأی دهد و ان را وتو کند. پیمان محدودکننده آزمایش های اتمی در زمان او با آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی امضا شد.
به دنبال استعفای ناگهانی او در ۱۹۶۳ که بخاطر تشخیص اشتباهی در وضع سلامتیش بود، او دوران طولانی بازنشستگی را آغاز کرد. جانشین او آلک داگلاس - هوم وزیر امور خارجه اش بود.
هارولد مک میلان آخرین نخست وزیر بریتانیاست که در قرن ۱۹ و در دوران ملکه ویکتوریا متولد شده و همچنین آخرین نخست وزیری است که در جنگ جهانی اول ( با درجه سروان همچنین دارای دو نشان افتخار ) خدمت کرده است.
