هارمنیکا. [ م ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) رجوع به هارمونیکا شود.
فرهنگ فارسی
(اسم )۱- ابزارهای موسیقی که صدا در آنها با لرزاندن گیلاسهای شیشه یی ( زنگهای شیشه یی ) تولید میشود.توضیح هارمونیکهای شیشه یی از قرن ۱۸ م .مصطلح شده.در آن زمان ابزارهای موسیقی بنام جامهای موسیقی متداول شد . هارمونی شیشه یی مرکب از ۱۸ جام ( لیوان ) آبجوبوده آنهارا روی تخت. پوشیده از پارچه میگذاشتند و در هر شیشه ای که میبایست آهنگ تغییر کند آب میریختند و صدا از این راه ایجاد میشد که دور لبه های گیلاس انگشت تر میچرخید ( گاهی هم با تکه های چوب بکنارهای لیوان میزدند ) و بعدها این ابزار تکامل یافت . ۲- آلت موسیقی ذهنی که در سال ۱۸۹۲ م . توسط چارلز ویتستن اختراع شد و آن عبارت از چند لول. کوچک تو خالی و آزاد است که هر یک جداگانه هوا کش دارد و یک سر آن بدهان نوازند. هارمونیکا متصل است . هم. این لوله ها از طرف دیگر به لب. فلزی می پیوندد . آهنگ بوسیل. پس و پیش بردن آلت موسیقی در جلو دهان ایجاد می گردد و نتیج. آن آوازهای بسیار ساده است .
