هاردن سر ارتور

دانشنامه آزاد فارسی

هاردن سر آرتور. هاردِن، سِر آرتور (۱۸۶۵ـ۱۹۴۰)(Harden, Sir Arthur)
هاردِن، سِر آرتور
شیمی دان انگلیسی. در زمینۀ تخمیر قند پیش گام بود و مطالعاتش به درک بهتر متابولیسم انسان منتهی شد. در ۱۹۲۹، به اتفاق هانس فون اولر چلپین، شیمی دان آلمانی، به سبب مطالعه در زمینۀ تخمیر قند، جایزۀ نوبل شیمی گرفت. در منچستر زاده شد و در کالج تاترسال و کالج اوئنز دانشگاه منچستر درس خواند. در ۱۸۸۸، از دانشگاه اُرلانگن دکترا گرفت و سپس، برای تدریس به کالج اوئنز بازگشت. طی مطالعات خود مواد جدیدی با نام آنزیم کشف کرد که فرآورده های طبیعی گیاهان و جانوران اند و سرعت فعالیت هایی ازقبیل متابولیسم و گوارش را تنظیم می کنند. او اثر آنزیم زیماس را با قراردادن کیسه ای نیمه تَراوا و پُر از عصارۀ مُخَمِّر در آب خالص و فرصت دادن به مولکول های مُخَمِر برای خروج از کیسه مطالعه کرد. هنگامی که هاردن مشاهده کرد عصارۀ مُخَمِر، برخلاف مُخَمِر معمولی، نمی تواند عمل تخمیر را صورت دهد، نتیجه گرفت که زیماس از دو بخش تشکیل می شود: یک پروتئین و یک غیر پروتئین. مطالعات بیشتر نشان داد که با افزودن عصارۀ جوشیدۀ مُخَمِر به فرآیند تخمیر، برخلاف انتظار، سرعت تخمیر افزایش می یابد. تجزیۀ عصارۀ جوشیدۀ مُخَمِر نشان داد که این ماده حاوی فسفاتی با نام کوزیماس است. تحقیقات هاردن نشان داد که تخمیر سه عامل لازم دارد: مُخَمِر، آنزیم، و کوآنزیم.

پیشنهاد کاربران

بپرس