هارتمان فون اویه

دانشنامه آزاد فارسی

هارتمان فون آویه. هارْتْمان فون آوئِه (۱۱۹۰ـ۱۲۲۰م)(Hartmann von Aue)
هارْتْمان فون آوئِه
شاعر آلمانی علیای میانه و از استادان حماسۀ درباری. آثار هارتمان گویای آن است که وی در مدرسۀ صومعه ای تحصیل کرده، عضو دربار سوابی بوده و در جنگ بد فرجام ۱۱۹۷ هنری ششم شرکت داشته است. آثار موجود وی عبارت اند از چهار منظومۀ داستانی ارِک، گرِگوریوس، هاینْریش بینوا و ایواین، دو منظومۀ تمثیلی عاشقانۀ کوتاه تر و شانزده شعر غنایی. گرگوریوس و هاینریش فقیر منظومه های مذهبی با هدف تعلیمی اند؛ هاینریش فقیر، که کامل ترین منظومۀ اوست، داستان شوالیه ای جذام گرفته است که از خودگذشتگی دختری جوان و پاک دل سبب شفایش می شود. ارک و ایواین، دو حماسۀ غیردینی، بر پایۀ آثار کرتین دو تروا تألیف شده اند و به سلسله افسانه های آرتوری تعلق دارند. از نظر هارتمان موضوع های اخلاقی مهم تر از ظرافت سبک است و از ویژگی های منظومه هایش روشنی، صراحت، گریز از صنایع بدیعی، و نمایش استادی در شعر است.

پیشنهاد کاربران

بپرس