هاراطون «هارمیک» داویدیان ( انگلیسی: Haraton Davidian ) ( ۲ اسفند ۱۳۰۳ تهران – ۲۱ آبان ۱۳۸۸ تهران ) از بنیان گذاران روانپزشکی در ایران است. هاراطون داویدیان استاد روانپزشکی دانشگاه تهران بود.
• تحصیلات متوسطه: دبیرستان البرز
... [مشاهده متن کامل]
• تحصیلات پزشکی: دانشگاه تهران
• دیپلم عالی روانپزشکی ( دیپلم تخصصی بیماری های روانی ) : دانشگاه لندن ( D. P. M )
هاراطون داویدیان در دوم اسفند ماه ۱۳۰۳ ( ۲۱ فوریه ۱۹۲۵ ) در تهران متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در دبستان کوشش و تحصیلات متوسطه را در کالج البرز یادبیرستان البرز، به پایان رسانید و سپس برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه علوم پزشکی تهران رفت و در سال ۱۳۲۷ از دانشکده مزبور فارغ التحصیل شد. پس از طی دوره دکتری پزشکی و گذراندن خدمت نظام وظیفه، در یازدهم مرداد ماه سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التأسیس بیماری های روانی، وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شد و خدمات دانشگاهی خود را از آن تاریخ آغاز کرد. هاراطون داویدیان به درخواست خودش در سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التأسیس بیماری های روانی، وابسته به دانشکده پزشکی انتخاب شد و به همکاری با چهرازی و سپس ناصری در بیمارستان روزبه پرداخت. در سال ۱۳۳۴ با کسب موفقیت در امتحانات انتخاب رئیس درمانگاهی بیماری های روانی، به منظور ادامه تحصیل عازم لندن شد و در سال ۱۳۳۷ دیپلم تخصصی بیماری های روانی را از دانشگاه لندن ( D. P. M ) دریافت کرد.
وی پس از بازگشت به میهن و شروع خدمات دانشگاهی، مدارج مختلف آموزش، دانشیاری، تصدی بخش و ریاست بخش روانی را یکی پس از دیگری طی کرد و در سال ۱۳۴۷ مقام استادی رشته بیماری های روانی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را کسب نمود. داویدیان در سال ۱۳۷۰ پس از ۴۲ سال خدمت دانشگاهی به افتخار بازنشستگی نائل آمد. افزون بر این، متجاوز از یکصد مقاله به زبان فارسی و انگلیسی در مجلات معتبر داخلی و خارجی منتشر نموده، که بیشتر آن ها نتایج بررسی ها و مطالعات وی دربارهٔ جنبه های فرهنگی روان پزشکی است. داویدیان به عنوان یک دانش پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوانشان، خدمات شایسته به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی عرضه داشته ونیز حضور فعالشان در تأسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین المللی عنوان یک بنا به پیشنهاد شورای علمی و تصویب مجمع عمومی از تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۷۷ به مقام عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شده بودند.

• تحصیلات متوسطه: دبیرستان البرز
... [مشاهده متن کامل]
• تحصیلات پزشکی: دانشگاه تهران
• دیپلم عالی روانپزشکی ( دیپلم تخصصی بیماری های روانی ) : دانشگاه لندن ( D. P. M )
هاراطون داویدیان در دوم اسفند ماه ۱۳۰۳ ( ۲۱ فوریه ۱۹۲۵ ) در تهران متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در دبستان کوشش و تحصیلات متوسطه را در کالج البرز یادبیرستان البرز، به پایان رسانید و سپس برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه علوم پزشکی تهران رفت و در سال ۱۳۲۷ از دانشکده مزبور فارغ التحصیل شد. پس از طی دوره دکتری پزشکی و گذراندن خدمت نظام وظیفه، در یازدهم مرداد ماه سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التأسیس بیماری های روانی، وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شد و خدمات دانشگاهی خود را از آن تاریخ آغاز کرد. هاراطون داویدیان به درخواست خودش در سال ۱۳۲۹ به دستیاری بخش جدید التأسیس بیماری های روانی، وابسته به دانشکده پزشکی انتخاب شد و به همکاری با چهرازی و سپس ناصری در بیمارستان روزبه پرداخت. در سال ۱۳۳۴ با کسب موفقیت در امتحانات انتخاب رئیس درمانگاهی بیماری های روانی، به منظور ادامه تحصیل عازم لندن شد و در سال ۱۳۳۷ دیپلم تخصصی بیماری های روانی را از دانشگاه لندن ( D. P. M ) دریافت کرد.
وی پس از بازگشت به میهن و شروع خدمات دانشگاهی، مدارج مختلف آموزش، دانشیاری، تصدی بخش و ریاست بخش روانی را یکی پس از دیگری طی کرد و در سال ۱۳۴۷ مقام استادی رشته بیماری های روانی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران را کسب نمود. داویدیان در سال ۱۳۷۰ پس از ۴۲ سال خدمت دانشگاهی به افتخار بازنشستگی نائل آمد. افزون بر این، متجاوز از یکصد مقاله به زبان فارسی و انگلیسی در مجلات معتبر داخلی و خارجی منتشر نموده، که بیشتر آن ها نتایج بررسی ها و مطالعات وی دربارهٔ جنبه های فرهنگی روان پزشکی است. داویدیان به عنوان یک دانش پژوه برجسته ایرانی به واسطه دستاوردهای علمی و پژوهشی فراوانشان، خدمات شایسته به جامعه پزشکی به ویژه روان پزشکی عرضه داشته ونیز حضور فعالشان در تأسیس و گسترش نهادهای آموزشی و علمی کشور و کسب امتیازات چشمگیر در سطح بین المللی عنوان یک بنا به پیشنهاد شورای علمی و تصویب مجمع عمومی از تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۷۷ به مقام عضویت افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران نایل شده بودند.
