هادی نجم ابادی
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
هادی نجم آبادی ( ۱۲۵۰–۱۳۲۰ قمری ) از روحانیان بلندآوازه ی عصر ناصری و مظفری است.
هادی نجم آبادی، یکی از مجتهدان مشهور تهران در دوران ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه بود. وی را باید یکی از تأثیرگذارترین افراد در تاریخ معاصر ایران دانست که هم در زمینه ی تجددخواهی اثرگذار بود، هم در مسائل سیاسی ایران. افکار و اندیشه های شیخ را در کتاب تحریر العقلاء می توان جست. وی را نزدیکترین روحانی ایرانی به سیدجمال الدین دانسته اند. نامه هایی که یاران سید جمال الدین، همچون میرزا آقاخان کرمانی و شیخ احمد روحی، برای شیخ هادی نجم آبادی می فرستادند، گاه از چنان حساسیتی برخوردار بود که در صورت کشف، کشته شدن نامه رسان را در پی داشت.
... [مشاهده متن کامل]
در اثبات شهامت سیاسی او همین بس که منزلش مأمن بزرگانی مانند میرزا حسن خان رشدیه ( بنیانگذار مدارس نوین در ایران ) و میرزا رضا کرمانی بود. طبق اسنادی موثق، نجم آبادی با سیدجمال الدین اسدآبادی، مرتبط بوده است؛ همچنین در جریان انقلاب های جهانی قرار داشت و اخبار و اطلاعات این وقایع چه از طریق روزنامه های پارسی زبان چاپ خارج - از - کشور و چه از طریق دوستان و رفقای فرنگ رفته به وی می رسید.
نجم آبادی یکی از مجتهدان نامدار در سالیان پیش از مشروطیت بود که نقش مثبتی در آگاه کردن مردم در گرایش به افکار و اندیشه های نو و در نهایت پیدایش مشروطه خواهی داشته است. البته او تنها کسی بود که پس از اعدام میرزا رضا کرمانی برای او مجلس یادبود گرفت.
نجم آبادی از جمله اعضای نخستین فراموشخانه ایجاد شده در ایران بود.
تورج امینی، شیخ هادی نجم آبادی را بابی مذهب می داند و برای اثبات دیدگاه خود به تنها اثر او ( کتاب تحریر العقلا ) استناد می کنند. ولی به اعتقاد مرکز اسناد انقلاب اسلامی بخش بزرگی از کتاب تحریر العقلاء به رد بابیگری اختصاص دارد. اکبر ثبوت ( پژوهشگر تاریخ ) طی مقاله ای با عنوان «بهایی گری علیه مشروطه خواهی» به ادّعاهای سید مقداد نبوی رضوی نویسنده کتاب تاریخ مکتوم و تورج امینی مبنی بر گرایش شیخ هادی به بابیت، پاسخ داده است. مباحثی همانند پیوندهای بهاییان با محمّد علی شاه قاجار، هم آوایی بهاییان و مشروعه خواهان در تحلیل جنبش مشروطه، سخنان نجم آبادی در تخطئه باب و بابیان، تضاد گفته های باب و بابیان با معتقدات نجم آبادی به ویژه در زمینه خداشناسی و توحید از عناوین این پاسخ است.
هادی نجم آبادی، یکی از مجتهدان مشهور تهران در دوران ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه بود. وی را باید یکی از تأثیرگذارترین افراد در تاریخ معاصر ایران دانست که هم در زمینه ی تجددخواهی اثرگذار بود، هم در مسائل سیاسی ایران. افکار و اندیشه های شیخ را در کتاب تحریر العقلاء می توان جست. وی را نزدیکترین روحانی ایرانی به سیدجمال الدین دانسته اند. نامه هایی که یاران سید جمال الدین، همچون میرزا آقاخان کرمانی و شیخ احمد روحی، برای شیخ هادی نجم آبادی می فرستادند، گاه از چنان حساسیتی برخوردار بود که در صورت کشف، کشته شدن نامه رسان را در پی داشت.
... [مشاهده متن کامل]
در اثبات شهامت سیاسی او همین بس که منزلش مأمن بزرگانی مانند میرزا حسن خان رشدیه ( بنیانگذار مدارس نوین در ایران ) و میرزا رضا کرمانی بود. طبق اسنادی موثق، نجم آبادی با سیدجمال الدین اسدآبادی، مرتبط بوده است؛ همچنین در جریان انقلاب های جهانی قرار داشت و اخبار و اطلاعات این وقایع چه از طریق روزنامه های پارسی زبان چاپ خارج - از - کشور و چه از طریق دوستان و رفقای فرنگ رفته به وی می رسید.
نجم آبادی یکی از مجتهدان نامدار در سالیان پیش از مشروطیت بود که نقش مثبتی در آگاه کردن مردم در گرایش به افکار و اندیشه های نو و در نهایت پیدایش مشروطه خواهی داشته است. البته او تنها کسی بود که پس از اعدام میرزا رضا کرمانی برای او مجلس یادبود گرفت.
نجم آبادی از جمله اعضای نخستین فراموشخانه ایجاد شده در ایران بود.
تورج امینی، شیخ هادی نجم آبادی را بابی مذهب می داند و برای اثبات دیدگاه خود به تنها اثر او ( کتاب تحریر العقلا ) استناد می کنند. ولی به اعتقاد مرکز اسناد انقلاب اسلامی بخش بزرگی از کتاب تحریر العقلاء به رد بابیگری اختصاص دارد. اکبر ثبوت ( پژوهشگر تاریخ ) طی مقاله ای با عنوان «بهایی گری علیه مشروطه خواهی» به ادّعاهای سید مقداد نبوی رضوی نویسنده کتاب تاریخ مکتوم و تورج امینی مبنی بر گرایش شیخ هادی به بابیت، پاسخ داده است. مباحثی همانند پیوندهای بهاییان با محمّد علی شاه قاجار، هم آوایی بهاییان و مشروعه خواهان در تحلیل جنبش مشروطه، سخنان نجم آبادی در تخطئه باب و بابیان، تضاد گفته های باب و بابیان با معتقدات نجم آبادی به ویژه در زمینه خداشناسی و توحید از عناوین این پاسخ است.
