هاتف غیبی

لغت نامه دهخدا

هاتف غیبی. [ ت ِ ف ِ غ َ/ غ ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) هاتف غیب : و هاتف غیبی بالقاء فحوای بشارت مؤدای : اًن اﷲ یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفاً کأنَّهم بنیان مرصوص ... ( حبیب السیر ج 3 ص 475 ).

فرهنگ فارسی

هاتف غیب

پیشنهاد کاربران

سروش ، سروش غیبی ، مُلهِم غیبی
فرشته ای که از عالم غیب آواز سر دهد تا اهل زمین
بشنوند.
سروش

بپرس