هات بلاست ( به انگلیسی: Hot blast ) گونه ای از پیش گرم کن هوا می باشد که جهت گرم کردن هوای ورودی به کوره بلند در استخراج فلزات یا در سایر فرایندهای متالورژی به کار می رود. از آنجا که استفاده از این پیش گرم کن میزان سوخت مصرفی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد، هات بلاست یکی از مهمترین فناوری های توسعه یافته در طول انقلاب صنعتی بود. فناوری هات بلاست همچنین باعث افزایش دمای کوره می شود که این امر ظرفیت کوره ها را افزایش می دهد. این دستگاه نخستین بار توسط جیمز نیلسون در سال ۱۸۲۸ در یک کوره استخراج آهن در اسکاتلند به کار گرفته شد، اما بعدها در سایر زمینه ها از جمله کوره آهن خالص نیز به کار برده شد. [ ۱]
برای اولین بار، این فرایند با ذخیره متناوب گرما از گاز خروجی دودکش کوره در مجرایی پوشیده شده با آجر نسوز و شامل محفظه های متعدد، و سپس دمیدن هوای احتراق از طریق محفظه گرم کار می کرد. بعداً مونوکسیدکربن موجود در گاز دودکش سوزانده شد تا گرمای بیشتری ایجاد کند.
جیمز نیلسون، که سرپرست سابق شرکت گازی گلاسگو بود، اولین سیستم پیش گرم کن انفجار برای کوره آهن اختراع کرد. وی دریافت که با افزایش دمای هوای ورودی تا ۳۰۰ درجه فارنهایت، می تواند مصرف سوخت را از ۸٫۰۶ تن ذغال سنگ به ۵٫۱۶ تن زغال سنگ به ازای هر تن آهن تولید شده کاهش دهد یا حتی با افزایش دما این مقدار سوخت را نیز کمتر کند. [ ۲] وی، با شرکایی از جمله چارلز مکینتاش، این دستگاه را در سال ۱۸۲۸ ثبت اختراع کرد. [ ۳] در ابتدا مجرای گرمایش از صفحات آهن فرفورژه ساخته می شدند، اما این مواد به مرور زمان اکسید می شدند، از این رو او یک ظرف چدنی را جایگزین صفحات آهنی کرد. [ ۲]
بر اساس یک ثبت اختراع در ژانویه ۱۸۲۸ ، توماس باتفیلد ادعا کرد که او مخترع فرایند هات بلاست است، این امر باعث شد تا نیلسون و شرکایش درگیر اختلافات ثبت حق امتیاز شوند، اما در نهایت نیلسون برنده ی دعوی حق ثبت اختراع شد و امروزه او به عنوان مخترع هات بلاست شناخته می شود. [ ۴]
گسترش این فناوری در سراسر انگلیس نسبتاً کند بود. تا سال ۱۸۴۰، تنها ۵۸ تولید کننده آهن با پرداخت هزینه حق امتیاز به مبلغ ۳۰۰۰۰ پوند در سال ، مجوز استفاده از این فناوری را گرفته بودند. تا زمان انقضای پرونده ثبت اختراع، ۸۰ مجوز برای تولید گرفته شد. در سال ۱۸۴۳، درست پس از انقضای پرونده ، ۴۲ کوره از ۸۰ کوره در جنوب استافوردشایر از هات بلاست استفاده می کردند و روند تبدیل کوره ها در جنوب ولز نیز حتی کندتر بود. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرای اولین بار، این فرایند با ذخیره متناوب گرما از گاز خروجی دودکش کوره در مجرایی پوشیده شده با آجر نسوز و شامل محفظه های متعدد، و سپس دمیدن هوای احتراق از طریق محفظه گرم کار می کرد. بعداً مونوکسیدکربن موجود در گاز دودکش سوزانده شد تا گرمای بیشتری ایجاد کند.
جیمز نیلسون، که سرپرست سابق شرکت گازی گلاسگو بود، اولین سیستم پیش گرم کن انفجار برای کوره آهن اختراع کرد. وی دریافت که با افزایش دمای هوای ورودی تا ۳۰۰ درجه فارنهایت، می تواند مصرف سوخت را از ۸٫۰۶ تن ذغال سنگ به ۵٫۱۶ تن زغال سنگ به ازای هر تن آهن تولید شده کاهش دهد یا حتی با افزایش دما این مقدار سوخت را نیز کمتر کند. [ ۲] وی، با شرکایی از جمله چارلز مکینتاش، این دستگاه را در سال ۱۸۲۸ ثبت اختراع کرد. [ ۳] در ابتدا مجرای گرمایش از صفحات آهن فرفورژه ساخته می شدند، اما این مواد به مرور زمان اکسید می شدند، از این رو او یک ظرف چدنی را جایگزین صفحات آهنی کرد. [ ۲]
بر اساس یک ثبت اختراع در ژانویه ۱۸۲۸ ، توماس باتفیلد ادعا کرد که او مخترع فرایند هات بلاست است، این امر باعث شد تا نیلسون و شرکایش درگیر اختلافات ثبت حق امتیاز شوند، اما در نهایت نیلسون برنده ی دعوی حق ثبت اختراع شد و امروزه او به عنوان مخترع هات بلاست شناخته می شود. [ ۴]
گسترش این فناوری در سراسر انگلیس نسبتاً کند بود. تا سال ۱۸۴۰، تنها ۵۸ تولید کننده آهن با پرداخت هزینه حق امتیاز به مبلغ ۳۰۰۰۰ پوند در سال ، مجوز استفاده از این فناوری را گرفته بودند. تا زمان انقضای پرونده ثبت اختراع، ۸۰ مجوز برای تولید گرفته شد. در سال ۱۸۴۳، درست پس از انقضای پرونده ، ۴۲ کوره از ۸۰ کوره در جنوب استافوردشایر از هات بلاست استفاده می کردند و روند تبدیل کوره ها در جنوب ولز نیز حتی کندتر بود. [ ۴]
wiki: هات بلاست