هابْرِه، حسن (ح ۱۹۳۰)
هابْرِه، حسن
سیاستمدار و ملی گرای اهل چاد، در ۱۹۷۸ نخست وزیر و از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۰ رئیس جمهور آن کشور. در مقام یکی از رهبران پیشین جبهۀ آزادی بخش ملی چاد (فرولینات)، در اوایل دهۀ ۱۹۷۰ به نیروهای مسلح شمال پیوست، اما در ۱۹۷۸ با فلیکس مالوم، رئیس جمهور وقت، صلح کرد و به نخست وزیری تعیین شد. پس از آن که گوکونی اوئدی، رهبر جبهۀ آزادی بخش ملی چاد، در ۱۹۷۹ مالوم را سرنگون کرد، هابره به مقام وزارت دفاع تعیین شد و در ۱۹۸۲، با کمک سازمان جاسوسی سیا، کنترل امور را به دست گرفت. او با استفاده از کمک های نظامی فرانسه و حمایت سران دولت های افریقا، لیبی را به عقب نشینی از شمال چاد مجبور کرد ولی با کودتایی که ادریس دِبی، فرماندۀ ارتش، در ۱۹۹۰ برپا کرد از کار برکنار شد و دبی جای او را گرفت. در فوریۀ ۲۰۰۰، دادگاهی در سنگال هابره را، که از زمان سرنگونی از قدرت در آن جا به حالت تبعید به سر می برد، متهم کرد که مسئولیت شکنجه و قتل ده ها هزار تن از مردم چاد را در طی حکومت هشت ساله اش برعهده داشته است. هابره در سراسر دورۀ ریاست جمهوری خود کنترل کاملی بر اوضاع کشور نداشت. در ۱۹۸۴، شاخۀ نظامی فرولینات را منحل کرد و حزب جدیدی موسوم به اتحاد ملی برای استقلال و انقلاب تشکیل داد، اما مخالفت ها در برابر رژیم وی بالا گرفت. او در ۱۹۸۹، براساس قانون اساسی تجدیدنظرشده ای که از ژوئیه ۱۹۹۰ به اجرا گذاشته شد، برای یک دورۀ هفت سالۀ دیگر به ریاست جمهوری رسید، اما در دسامبر ۱۹۹۰ حکومتش ساقط شد. هابره که فرزند چوپانی از اهالی چاد بود، پیش از ورود به کار دولتی در ارتش فرانسه خدمت کرد.
هابْرِه، حسن
سیاستمدار و ملی گرای اهل چاد، در ۱۹۷۸ نخست وزیر و از ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۰ رئیس جمهور آن کشور. در مقام یکی از رهبران پیشین جبهۀ آزادی بخش ملی چاد (فرولینات)، در اوایل دهۀ ۱۹۷۰ به نیروهای مسلح شمال پیوست، اما در ۱۹۷۸ با فلیکس مالوم، رئیس جمهور وقت، صلح کرد و به نخست وزیری تعیین شد. پس از آن که گوکونی اوئدی، رهبر جبهۀ آزادی بخش ملی چاد، در ۱۹۷۹ مالوم را سرنگون کرد، هابره به مقام وزارت دفاع تعیین شد و در ۱۹۸۲، با کمک سازمان جاسوسی سیا، کنترل امور را به دست گرفت. او با استفاده از کمک های نظامی فرانسه و حمایت سران دولت های افریقا، لیبی را به عقب نشینی از شمال چاد مجبور کرد ولی با کودتایی که ادریس دِبی، فرماندۀ ارتش، در ۱۹۹۰ برپا کرد از کار برکنار شد و دبی جای او را گرفت. در فوریۀ ۲۰۰۰، دادگاهی در سنگال هابره را، که از زمان سرنگونی از قدرت در آن جا به حالت تبعید به سر می برد، متهم کرد که مسئولیت شکنجه و قتل ده ها هزار تن از مردم چاد را در طی حکومت هشت ساله اش برعهده داشته است. هابره در سراسر دورۀ ریاست جمهوری خود کنترل کاملی بر اوضاع کشور نداشت. در ۱۹۸۴، شاخۀ نظامی فرولینات را منحل کرد و حزب جدیدی موسوم به اتحاد ملی برای استقلال و انقلاب تشکیل داد، اما مخالفت ها در برابر رژیم وی بالا گرفت. او در ۱۹۸۹، براساس قانون اساسی تجدیدنظرشده ای که از ژوئیه ۱۹۹۰ به اجرا گذاشته شد، برای یک دورۀ هفت سالۀ دیگر به ریاست جمهوری رسید، اما در دسامبر ۱۹۹۰ حکومتش ساقط شد. هابره که فرزند چوپانی از اهالی چاد بود، پیش از ورود به کار دولتی در ارتش فرانسه خدمت کرد.
wikijoo: هابره،_حسن_(ح_۱۹۳۰)