هابر فریتس

دانشنامه آزاد فارسی

هابِر، فریتْس (۱۸۶۸ـ۱۹۳۴)(Haber, Fritz)
هابِر، فریتْس
شیمی دان آلمانی. با روش تبدیل نیتروژن هــوا به آمونیاک، تولید صنعتــی کودهای شیمیایی سنتزی را ممکن ساخت. ضمن بررسی سوختن هیدروکربن ها، روش صنعتی کردن «کراکینگ» و تقطیر جزء به جزء نفت طبیعی را به اجزای آن، مثلاً سوخت دیزل، بنزین، و پارافین، ابداع کرد. اولین بار و به صورت عملی در الکتروشیمی نشان داد که اکسایش و کاهش در محل الکترودها صورت می گیرد و در نتیجه به نظریۀ عام الکتروشیمی رسید. به پاس تحقیق در زمینۀ سنتز آمونیاک، جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۱۸ را دریافت کرد. با شروع جنگ جهانی اول در ۱۹۱۴، از او خواستند تا برای تهیۀ اسید نیتریک موردنیاز در مواد منفجره تمهیدی بیندیشد. چندی نگذشت که او یکی از پیش گامان تحقیق در زمینۀ تولید مواد شیمیایی جنگی در آلمان، و مبدع سلاح ها و ماسک های گاز شد. همین امر موجب اعتراض به اعطای جایزۀ نوبل به او بود. در برسلو، واقع در سیلزی زاده شد که اکنون با نام وروتسلاف در لهستان قرار دارد. در برلین، هایدلبرگ و دانشکدۀ فنی برلیندرس خواند. از ۱۹۰۶ تا۱۹۱۱، در کارلسروهه استاد بود و سپس، به مدیریت انستیتوی شیمی فیزیک کایزر (قیصر) ویلهلم در برلین منصوب شد. زمانی که آدولف هیتلر در ۱۹۳۳ به قدرت رسید، به انگلستان پناه برد و در آزمایشگاه کاوندیش دانشگاه کیمبریج مشغول کار شد. بعد از جنگ جهانی اول، با خود عهد کرد از آب دریا طلا استخراج کند تا به پرداخت غرامت آلمان کمک کند؛ این غرامت را متفقین خواسته بودند. بنابه تخمین سوانته آرِنیوس، دانشمند سوئدی، دریا حاوی ۸هزار میلیون تن طلاست. طرح بازیابی طلا تا آغاز فرآیند استخراج پیش رفت، اما بازدهی آن به قدری کم بود که در ۱۹۲۸ متوقف شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس