هابخت

لغت نامه دهخدا

هابخت. ( اِخ ) مکسیملیانون ( 1775-1839 م. ). مدرس زبان عربی در مدرسه بزرگ پادشاهی برسلاویه پروس و مولدش در شهر برسلا بود و در زمان «دوساسی » ( خاورشناس ) به پاریس رفت و نزد وی درس خواند و همچنین زبان عربی را در نزد کشیش رفائیل مصری فراگرفت. کتابی منتشر کرد که آن را در کتابخانه دانشمند ادیب محمود بک السبع که اکنون در محکمه استیناف محلی مستشار است دیدم و آن کتاب از نوادر کتب به شمار است. جناء الفواکه و الاثمار فی جمع بعض مکاتیب الاحباب الاحرار من عدة امصار و أقطار. و آن به زبان لاتینی ترجمه و در سال 1824 م. در برسلاو طبع شده است و فرهنگی برای لغات عربی و ترجمه آنها به زبان لاتینی در این کتاب ترتیب داده شده. و نامه های آن به لهجه اهل مصر و شام و مراکش است و بیشتر آنها نامه هایی است که در زمان جنگهای ناپلئون اول نوشته شده است. این مستشرق نیز برگزیده ای از امثال میدانی را جمع کرده است. واو نخستین کسی است که کتاب الف لیلة و لیلة را در اروپا به طبع رسانیده است. مباشرت آن کتاب در سال 1825 با خود وی بوده است و نه جلد از آن قبل از مرگش طبع شده است. ( معجم المطبوعات ج 2 ستون 1886 - 1887 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس