هائفه

لغت نامه دهخدا

( هائفة ) هائفة. [ ءِ ف َ ]( ع ص ) تأنیث هائف. رجوع به هائف شود. || شتر ماده ای که از فرط عطش بسوی باد سموم روی آورد. ( از اقرب الموارد ). شتر تشنه که بسوی باد سموم دهان گشاده دارد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

تانیث هائف . یا شتر ماده ایکه از فرط عطش بسوی باد سموم روی آورد . شتر تشنه که بسوی باد سموم دهان گشاده دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس