هائع

لغت نامه دهخدا

هائع. [ ءِ] ( ع ص ) رجل هائع لائع؛ مرد بددل ترسنده و سست. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مرد بددل و غردل. ( از منتخب ) ( صراح ) ( غیاث اللغات ). || رجل جائع هائع؛ گرسنه سخت حریص. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || رصاص هائع؛ ارزیز گداخته روان. || لیل هائع؛ شب تاریک. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

رجل هائع لائع مرد بد دل ترسنده و سست . مرد بد دل و غر دل از منتخب و صراح . یا رجل جائع هائع گرسنه سخت حریص .

پیشنهاد کاربران

بپرس