هائجه

لغت نامه دهخدا

( هائجة ) هائجة. [ ءِ ج َ ] ( ع ص ) تأنیث هائج. || زمین خشک گیاه یا زردگیاه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). زمینی که گیاه آن زرد یا خشک شده باشد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

تانیث هائج . یا زمین خشک گیاه یا زرد گیاه .

پیشنهاد کاربران

بپرس