هائب

لغت نامه دهخدا

هائب. [ ءِ ] ( ع ص ) ترسان. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). ترسنده. بیمناک. ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

ترساننده.

پیشنهاد کاربران

بپرس