هاء مشقق

لغت نامه دهخدا

هاء مشقق. [ ءِ م ُ ش َق ْ ق َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) هاء مشقق هایی است در خط ثلث که آن را خصیةالحمار و اذن الفرس گویند بدین شکل ( هَ ) و وجه تسمیه مشقق آن است که مدّی میان دو چشم «ها» فاصله است گویا که شق آنها به فصل آن مد باشد. ( حاشیه دیوان خاقانی چ عبدالرسولی ص 230 ) :
چون عین عید نعلش درنقش گوش و چشم
هاء مشقق آمد و میم مدورش .
خاقانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس