نیکی پسند

لغت نامه دهخدا

نیکی پسند. [ پ َ س َ ] ( نف مرکب ) طالب خیر :
چو می خواهی ای مرد نیکی پسند
که نامی برآری به نیکی بلند.
نظامی.
قدیم نکوکار نیکی پسند
به کلک قضا در رحم نقش بند.
سعدی.

فرهنگ فارسی

طالب خیر

پیشنهاد کاربران

بپرس