نیکی اندوز

لغت نامه دهخدا

نیکی اندوز. [ اَ ] ( نف مرکب ) نکوکار. ثواب اندوز :
پس از من تو بهروز و فیروز باش
همیدون همه نیکی اندوز باش.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).

فرهنگ فارسی

نکوکار . ثواب اندوز

پیشنهاد کاربران

بپرس