نیکولای میخائیلوویچ پگوف ( روسی: Николай Пегов؛ ۳ آوریل ۱۹۰۵م. - ۱۹ آوریل ۱۹۹۱م ) سیاستمدار و دیپلمات شوروی بود. وی به عنوان سفیر در ایران، الجزایر و هند خدمت کرد و به عنوان عضوی از حزب کمونیست پست های مختلفی در این حزب بر عهده داشت.
... [مشاهده متن کامل]
پگوف در ۳ آوریل ۱۹۰۵م. در مسکو به دنیا آمد پدرش منشی بود. پگوف در سال ۱۹۱۹م. شروع به کار کرد و در سال ۱۹۳۰م. به حزب کمونیست پیوست. او تا سال ۱۹۳۵م. که در آکادمی صنعتی مسکو ثبت نام کرد در کارخانه های مختلف کار کرد. او در سال ۱۹۳۸م. از آکادمی فارغ التحصیل شد.
پس از فارغ التحصیلی، پگوف فعالیت حزبی خود را آغاز کرد و دبیر کمیته منطقه ای خاور دور حزب کمونیست اتحاد بلشویک ها شد. در اکتبر ۱۹۳۸م. به عنوان دبیر اول کمیته منطقه ای پریمورسکی حزب کمونیست اتحاد بلشویک ها منصوب شد و در سال ۱۹۴۰م. به عنوان دبیر اول کمیته شهر ولادی وستوک حزب کمونیست اتحادیه بلشویک ها منصوب شد او تا سال ۱۹۴۷م. در این سمت بود. در سال ۱۹۴۰م. به عنوان دبیر اول کمیته شهر ولادی وستوک حزب کمونیست آذربایجان منصوب شد. علاوه بر این، او از سال ۱۹۳۸م. تا ۱۹۴۸م. به عنوان دبیر اول کمیته منطقه دریایی خدمت کرد او در سال ۱۹۴۷م. بخشی از کمیته مرکزی حزب کمونیست شد و تا سال ۱۹۵۲م. در این سمت خدمت کرد او بین سال های ۱۹۵۲م. و ۱۹۵۳م. به عنوان دبیر کمیته مرکزی انجام وظیفه کرد پگوف در آوریل ۱۹۵۴م. به عنوان دبیر هیئت رئیسه شورای عالی انتخاب شد و تا سال ۱۹۵۶م. در این سمت باقی ماند.
پگوف در مرداد ۱۳۳۵ش. ( آگوست ۱۹۵۶م ) به عنوان سفیر اتحاد جماهیر شوروی در ایران منصوب شد. او تا سال ۱۹۶۳م. در این سمت خدمت کرد یکی از فعالیت های مهم پگوف در دوران سفارت در ایران، تفاهم نامه ایران و شوروی در خصوص حقوق حاکمیتی دو کشور در دریای خزر بود. این قرارداد به قرارداد آرام - پگوف نیز مشهور است ( آرام برگرفته از شهرت غلام عباس آرام، وزیر خارجه وقت ایران است ) . پگوف در سال ۱۹۶۴م. به عنوان سفیر شوروی در الجزایر منصوب شد و تا سال ۱۹۶۷م. در این سمت بود. پگوف بین سالهای ۱۹۶۷م. و ۱۹۷۳م. سفیر روسیه در هند بود او در آوریل ۱۹۷۳م. معاون وزیر امور خارجه و در سال ۱۹۷۳م. به عنوان رئیس بخش دفتر سیاسی منصوب شد.
... [مشاهده متن کامل]
پگوف در ۳ آوریل ۱۹۰۵م. در مسکو به دنیا آمد پدرش منشی بود. پگوف در سال ۱۹۱۹م. شروع به کار کرد و در سال ۱۹۳۰م. به حزب کمونیست پیوست. او تا سال ۱۹۳۵م. که در آکادمی صنعتی مسکو ثبت نام کرد در کارخانه های مختلف کار کرد. او در سال ۱۹۳۸م. از آکادمی فارغ التحصیل شد.
پس از فارغ التحصیلی، پگوف فعالیت حزبی خود را آغاز کرد و دبیر کمیته منطقه ای خاور دور حزب کمونیست اتحاد بلشویک ها شد. در اکتبر ۱۹۳۸م. به عنوان دبیر اول کمیته منطقه ای پریمورسکی حزب کمونیست اتحاد بلشویک ها منصوب شد و در سال ۱۹۴۰م. به عنوان دبیر اول کمیته شهر ولادی وستوک حزب کمونیست اتحادیه بلشویک ها منصوب شد او تا سال ۱۹۴۷م. در این سمت بود. در سال ۱۹۴۰م. به عنوان دبیر اول کمیته شهر ولادی وستوک حزب کمونیست آذربایجان منصوب شد. علاوه بر این، او از سال ۱۹۳۸م. تا ۱۹۴۸م. به عنوان دبیر اول کمیته منطقه دریایی خدمت کرد او در سال ۱۹۴۷م. بخشی از کمیته مرکزی حزب کمونیست شد و تا سال ۱۹۵۲م. در این سمت خدمت کرد او بین سال های ۱۹۵۲م. و ۱۹۵۳م. به عنوان دبیر کمیته مرکزی انجام وظیفه کرد پگوف در آوریل ۱۹۵۴م. به عنوان دبیر هیئت رئیسه شورای عالی انتخاب شد و تا سال ۱۹۵۶م. در این سمت باقی ماند.
پگوف در مرداد ۱۳۳۵ش. ( آگوست ۱۹۵۶م ) به عنوان سفیر اتحاد جماهیر شوروی در ایران منصوب شد. او تا سال ۱۹۶۳م. در این سمت خدمت کرد یکی از فعالیت های مهم پگوف در دوران سفارت در ایران، تفاهم نامه ایران و شوروی در خصوص حقوق حاکمیتی دو کشور در دریای خزر بود. این قرارداد به قرارداد آرام - پگوف نیز مشهور است ( آرام برگرفته از شهرت غلام عباس آرام، وزیر خارجه وقت ایران است ) . پگوف در سال ۱۹۶۴م. به عنوان سفیر شوروی در الجزایر منصوب شد و تا سال ۱۹۶۷م. در این سمت بود. پگوف بین سالهای ۱۹۶۷م. و ۱۹۷۳م. سفیر روسیه در هند بود او در آوریل ۱۹۷۳م. معاون وزیر امور خارجه و در سال ۱۹۷۳م. به عنوان رئیس بخش دفتر سیاسی منصوب شد.
