پاول نیکولاوس فون فالکنهورست ( به آلمانی: Paul Nikolaus von Falkenhorst ) ( ۱۷ ژانویه ۱۸۸۵ - ۱۸ ژوئن ۱۹۶۸ ) نظامی بلندپایه آلمان بود در دوره رایش سوم بود.
در جریان جنگ جهانی دوم، فالکنهورست عملیات وزرئوبونگ برای تهاجم به دانمارک و نروژ را طرح ریزی و با موفقیت تمام اجرا کرد. او فرماندار نظامی نروژ از جانب ورماخت بین سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۴ بود. نیروهای او در عملیات بارباروسا، تهاجم به شوروی در سال ۱۹۴۱ مشارکت داشتند و مامور به تصرف بندر مورمانسک در شمال دور بودند که البته موفق به آن نشدند. فالکنهورست پس از جنگ سال ۱۹۴۶ در دادگاه نورنبرگ محاکمه و به اتهام جنایت جنگی به مرگ محکوم شد. به هر صورت، با توجه به خوش رفتاری نسبی او با مردمان سرزمین تحت سلطه اش، این حکم بعدا به ۲۰ سال زندان تقلیل یافت. او در نهایت سال ۱۹۵۳ از ندان آزاد شد و سال ۱۹۶۸ در دوران بازنشستگی درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
روز ۱۷ ژانویه سال ۱۸۸۵ با نام اصلی نیکولاوس فون یاسْتْشِمبْسْکی در خاندانی اشرافی با سابقه بلند نظامی گری در برسلاو در سیلزی زاده شد. بعدها نام خانوادگی غیر آلمانی خود را به «فون فالکنهورست» ( به معنای آشیانه مرتفع شاهین ) تغییر داد. پس از مدتی تحصیل در دانشکده های نظامی، سال ۱۹۰۳ به عنوان افسر جز دانشجو به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. سال بعد با درجه ستوان دوم در هنگ ۷ گرنادیر به سلک افسران درآمد. سال ۱۹۱۴ به درجه سروان ترفیع گرفت، وارد ستاد کل شد و در طول جنگ جهانی اول در جایگاه های ستادی مختلف خدمت کرد. در پایان جنگ افسر عملیات های لشکر اوست زی در فنلاند بود.
فالکنهورست پس از جنگ به عنوان فرایکور تا اوایل سال ۱۹۲۰ در فنلاند ماند. پس از بازگشت به آلمان به رایشس هیر ملحق شد و تا سال ۱۹۲۵ در بخش عملیات های وزارت دفاع بود. بین سال های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۵ فرستاده نظامی آلمان در چکسلواکی، یوگسلاوی و رومانی بود. سپس رئیس ستاد گروه ارتش ۳ در درسدن شد.
فالکنهورست با طی مدارج پیشرفت سال ۱۹۳۶ به عنوان نخستین فرمانده لشکر سی و دوم پیاده نظام در کوسلین در پومرانی و سال ۱۹۳۹ به عنوان فرمانده سپاه تازه تشکیل شده ۲۱ در آلنشتاین در پروس شرقی منصوب گشت.
ترفیع درجات:
• ۲۴ آوریل ۱۹۰۴: ستوان دوم
• ۱۸ آوریل ۱۹۱۳: ستوان یکم
• ۲۴ دسامبر ۱۹۱۴: سروان
• ۱ فوریه ۱۹۲۵: سرگرد
• ۱ ژانویه ۱۹۳۰: سرهنگ دوم
• ۱ اکتبر ۱۹۳۲: سرهنگ
• ۱ اوت ۱۹۳۵: سرتیپ
• ۱ اوت ۱۹۳۷: سرلشکر
• ۱ اکتبر ۱۹۳۹: سپهبد ( ژنرال نیروهای زرهی )
• ۱۹ ژوئیه ۱۹۴۰: ارتشبد
در جریان جنگ جهانی دوم، فالکنهورست عملیات وزرئوبونگ برای تهاجم به دانمارک و نروژ را طرح ریزی و با موفقیت تمام اجرا کرد. او فرماندار نظامی نروژ از جانب ورماخت بین سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۴ بود. نیروهای او در عملیات بارباروسا، تهاجم به شوروی در سال ۱۹۴۱ مشارکت داشتند و مامور به تصرف بندر مورمانسک در شمال دور بودند که البته موفق به آن نشدند. فالکنهورست پس از جنگ سال ۱۹۴۶ در دادگاه نورنبرگ محاکمه و به اتهام جنایت جنگی به مرگ محکوم شد. به هر صورت، با توجه به خوش رفتاری نسبی او با مردمان سرزمین تحت سلطه اش، این حکم بعدا به ۲۰ سال زندان تقلیل یافت. او در نهایت سال ۱۹۵۳ از ندان آزاد شد و سال ۱۹۶۸ در دوران بازنشستگی درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
روز ۱۷ ژانویه سال ۱۸۸۵ با نام اصلی نیکولاوس فون یاسْتْشِمبْسْکی در خاندانی اشرافی با سابقه بلند نظامی گری در برسلاو در سیلزی زاده شد. بعدها نام خانوادگی غیر آلمانی خود را به «فون فالکنهورست» ( به معنای آشیانه مرتفع شاهین ) تغییر داد. پس از مدتی تحصیل در دانشکده های نظامی، سال ۱۹۰۳ به عنوان افسر جز دانشجو به نیروی زمینی امپراتوری آلمان پیوست. سال بعد با درجه ستوان دوم در هنگ ۷ گرنادیر به سلک افسران درآمد. سال ۱۹۱۴ به درجه سروان ترفیع گرفت، وارد ستاد کل شد و در طول جنگ جهانی اول در جایگاه های ستادی مختلف خدمت کرد. در پایان جنگ افسر عملیات های لشکر اوست زی در فنلاند بود.
فالکنهورست پس از جنگ به عنوان فرایکور تا اوایل سال ۱۹۲۰ در فنلاند ماند. پس از بازگشت به آلمان به رایشس هیر ملحق شد و تا سال ۱۹۲۵ در بخش عملیات های وزارت دفاع بود. بین سال های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۵ فرستاده نظامی آلمان در چکسلواکی، یوگسلاوی و رومانی بود. سپس رئیس ستاد گروه ارتش ۳ در درسدن شد.
فالکنهورست با طی مدارج پیشرفت سال ۱۹۳۶ به عنوان نخستین فرمانده لشکر سی و دوم پیاده نظام در کوسلین در پومرانی و سال ۱۹۳۹ به عنوان فرمانده سپاه تازه تشکیل شده ۲۱ در آلنشتاین در پروس شرقی منصوب گشت.
ترفیع درجات:
• ۲۴ آوریل ۱۹۰۴: ستوان دوم
• ۱۸ آوریل ۱۹۱۳: ستوان یکم
• ۲۴ دسامبر ۱۹۱۴: سروان
• ۱ فوریه ۱۹۲۵: سرگرد
• ۱ ژانویه ۱۹۳۰: سرهنگ دوم
• ۱ اکتبر ۱۹۳۲: سرهنگ
• ۱ اوت ۱۹۳۵: سرتیپ
• ۱ اوت ۱۹۳۷: سرلشکر
• ۱ اکتبر ۱۹۳۹: سپهبد ( ژنرال نیروهای زرهی )
• ۱۹ ژوئیه ۱۹۴۰: ارتشبد
