نیکوقریحگی

لغت نامه دهخدا

نیکوقریحگی. [ ق َ ح َ / ح ِ ] ( حامص مرکب ) نیکوقریحه بودن. ( یادداشت مؤلف ). خوش ذوقی.

پیشنهاد کاربران

بپرس