نیکوسگال

لغت نامه دهخدا

نیکوسگال. [ س ِ ] ( نف مرکب ) نیک سگال. نیک اندیش. خیرخواه. مقابل بدسگال :
رهی سوار و جوان و توانگراز ره دور
به خدمت آمد نیکوسگال و خیراندیش.

رودکی.

مرترا نیکی سگالد یار تو
چون مر او را تو شوی نیکوسگال.

ناصرخسرو.

نکونام یعقوب نیکوسگال
همی بود یک هفته مهمان خال.

شمسی ( یوسف و زلیخا ).

نیک اندیش، خیرخواه، ضدبدسگال، نیک سگال
( صفت ) نیک اندیش خیر خواه : مقابل بد سگال .

(نِ س ) (ص مر. ) نیک اندیش .

نیک اندیش، خیرخواه.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید