نیکوبخت

لغت نامه دهخدا

نیکوبخت. [ ب َ ] ( ص مرکب ) نکوبخت. نیک بخت. خوش بخت.

فرهنگ فارسی

( صفت ) نیک بخت

پیشنهاد کاربران

بپرس