نیکو گیاه

لغت نامه دهخدا

نیکوگیاه. ( ص مرکب ) پرگیاه. سرسبز و باطراوت. که گیاه در آن به زودی و آسانی بردمد و رشد کند: عثمر؛ ریگستانی است نیکوگیاه آسان گذار در بلاد طی. ( از منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

پر گیاه . سر سبز و با طراوت . که گیاه در آن بزودی و آسانی بر دمدور شد کند .

پیشنهاد کاربران

بپرس