نیکوگوهری. [ گ َ / گُو هََ ] ( حامص مرکب ) نیک نهادی. نجابت. ( یادداشت مؤلف ) : گر سری یابد به عالم کس به نیکوگوهری رودکی را بر سر آن مردمان باید سری. ( از یادداشت مؤلف ).