نیکو پیکر

لغت نامه دهخدا

نیکوپیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ] ( ص مرکب ) خوش اندام. نیکوتن. نیکواندام. خوش هیکل : غیداق و رجل هیئی ؛ مردی نیکوپیکر. ( از منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

خوش اندام ٠ نیکو تن ٠ نیکو اندام ٠ خوش هیکل ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس