نیکونماز. [ ن َ ] ( ص مرکب ) نمازی. خوش نماز. که در نماز گزاردن کاهلی و غفلت نکند : با ستمکاری مردی نیکو صدقه و نماز بود. ( تاریخ بیهقی ص 420 ).
