نیکو مزاج

لغت نامه دهخدا

نیکومزاج. [ م ِ ] ( ص مرکب ) نیک مزاج. ( فرهنگ فارسی معین ). نیک محضر. خوش محضر. خوش مشرب.

(صفت ) ۱ - آنکه دارای مزاج سالمی است . ۲ - خوش خوی خوش مشرب .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید