نیکوصدقه. [ ص َ دَ ق َ / ق ِ ] ( ص مرکب ) که انفاق و تصدق بسیار کند. که صدقه فراوان دهد : با ستمکاری مردی نیکو صدقه و نماز بود. ( تاریخ بیهقی ص 420 ).
